~ เช้าวันใหม่ ~
ร่างหนานั่งกินมื้อเช้าอยู่ในห้องอาหารของบ้าน
“ อาหารไม่ถูกปากเหรอครับ ” อูเวอเอ่ยถามออกไปเมื่อเห็นผู้เป็นนายกินข้าวได้ไม่กี่คำก็วางช้อน
“ อือ ” ฟาโรเอ่ยตอบเบาๆ เพราะรสชาติอาหารของแม่บ้านไม่ถูกปากเขาเลยจริงๆ
“ ให้ผมหาพ่อครัวใหม่ให้ไหมครับ “
” ไม่เป็นไร ไปเตรียมรถเดี๋ยวไปโรงงาน ”
“ ครับ ” ลูกน้องคนสนิทรับคำอย่างว่าง่ายก่อนจะรีบสาวเท้าเดินออกจากห้องอาหารไปสั่งคนรถให้เตรียมรถเพื่อไปโรงงาน
~ 09:30 ~
รถตู้หรูขับออกจากบ้านหลังใหญ่มุ่งหน้าตรงไปยังโรงงานผลิตอุปกรณ์ชิ้นส่วนอาวุธสงครามที่อยู่ห่างจากบ้านไปไกลพอสมควร ระหว่างทางกระบอกตาคมของอูเวอเห็นเข้ากับหญิงสาวร่างบางยืนถือกระเป๋าทำท่าเหมือนกำลังรอรถ…
“ นายครับ นั่นคุณปิ่น ” อยู่เวอรีบเอ่ยบอกผู้เป็นนายออกไปทันที
“ จอดรถ ” มาเฟียหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีทองในตาสีฟ้าสั่งให้คนขับรถจอดรถ….
เอี๊ยด!
รถตู้หรูสีดำเงาจอดตรงหน้าหญ
