หนึ่งเดือนไวเหมือนโกหก เธอเคยคิดอยากให้ระยะเวลาของการดูงานครบหนึ่งเดือนเร็วๆ แต่ทำไมยิ่งใกล้ถึววันที่ต้องยุติหน้าที่นี้ลงกลับรู้สึกใจหวิวแปลกๆ
กลับกลายเป็นไม่อยากให้มาถึง
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการดูงานที่นี่ เธอต้องเตรียมส่งสรุปให้หมอรวิกรและเขียนรายงานส่งอาจารย์ภายในอาทิตย์หน้า วันนี้มันก็จะดูยุ่งนิดหน่อยเพราะวันสุดท้ายแล้ว เธอซื้อขนมมาฝากพี่ๆ ที่วอร์ดรวมถึงคนรู้จักในวอร์ดอื่น โดยหนึ่งในนั้นมีหมอมาริสาด้วย
“หมอมาริสาคะ”
“ว่าไง?” หมอมาริสาขานรับด้วยท่าทางดูหยิ่งเล็กน้อย
“วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่มีญ่าดูงานที่โรงพยาบาลแล้ว มีญ่าเลยซื้อขนมมาให้พี่พยาบาลและหมอที่วอร์ด นี่ขนมของหมอมาริสาค่ะ”
หมอมาริสาปรายสายตามองคุ้กกี้ที่มีญ่ายื่นมาให้เพียงนิด ก่อนจะรับมาตามมารยาทแม้ไม่ค่อยอยากรับเท่าไรนัก มีญ่าไม่เคยทำอะไรให้เธอเกลียด แค่รู้สึกไม่ถูกชนะกับเด็กคนนี้เท่าไร
“ขอบใจ แล้วก็ยินดีที่ได้รู้จักน
