เขาส่ายหน้า “ไม่จ้ะ...ปกติลุงนี่แหละที่อยู่บ้าน คนอื่นออกไปกันหมด ตาเม้งก็ไปหาเพื่อนส่วนมะลิก็ไปวัด แต่ลุงชอบอยู่กับบ้านมากกว่า อ่านหนังสือฟังเพลงเก่าๆ แล้วนี่หนูจะกินกล้วยเหรอ ทำไมไม่กินซะล่ะ”
เขาว่าแล้วเหลือบมองกล้วยลูกใหญ่ในจานที่หลานเมียวางกลับลงไป สายตาของลุงเขยที่มองผลไม้ลูกยาวใหญาเหมือนกำลังซ่อนนัยอะไรบางอย่าง มะปรางเลยหันกลับไปหยิบกล้วยขึ้นมา มันเป็นกล้วยลูกใหญ่และยาวที่หล่อนจับเต็มไม้เต็มมือ หญิงสาวเหลือบมองลุงเขย
“กล้วยลูกนี้ไม่มีใครกินใช่ไหมคะ มะปรางนึกว่าเป็นของคุณลุงไว้กินตอนเช้า”
“ลุงชอบกินกล้วยนะ ชอบผลไม้ทุกอย่างโดยเฉพาะส้มโอ”
ว่าแล้วก็มองต่ำลงไปจากใบหน้าของมะปราง จ้องที่หน้าอกของหล่อนซึ่งมันใหญ่ชูชันและเห็นชัดเจนเพราะหล่อนสวมเสื้อยืดพอดีตัว มะปรางเลิกคิ้ว
“เหรอคะ...หนูก็ชอบกินกล้วยค่ะ”
หล่อนพูดพลางปอกเปลือกกล้วยช้า ๆ แต่สายตาของหล่อนไม่ได้อยู่ที่กล้วยหอมกลับมองลุงเขยข
