ตกเย็นช่วงสี่ถึงห้าโมง คนเริ่มทยอยกันเข้ามาในตลาดมากขึ้น ทำให้วันนี้ขนมของแม่ขายหมดเร็วกว่าปกติ
ส่วนหนึ่งอาจเพราะฉันคอยช่วยเรียกลูกค้าอย่างสนุกสนาน ส่งเสียงแซวลูกค้าประจำบ้าง หยอดคำหวานกับแม่ค้าแผงข้าง ๆ บ้าง
บรรยากาศเลยคึกคักกว่าทุกวันเล็กน้อย
พอของขายหมด ฉันกับแม่ก็ช่วยกันรีบเก็บข้าวของเพื่อกลับบ้าน
แม่เองก็อยากให้ฉันได้พักผ่อน หลังจากที่นั่งรถมาทั้งวัน ส่วนฉันก็อยากให้แม่ได้พักบ้างเหมือนกัน
แต่ก่อนจะเดินกลับ ฉันเอ่ยถามแม่ด้วยรอยยิ้ม
“เย็นนี้แม่อยากกินอะไร เดี๋ยวแบมไปซื้อให้”
แม่หัวเราะเบา ๆ “แม่กินข้าวไข่เจียวก็อร่อยแล้ว ฮ่า ๆ”
“ไม่ได้สิ นาน ๆ ทีแบมจะได้กลับมาหาแม่นะ แบมอยากให้แม่ได้กินของอร่อย ๆ บ้าง”
“มันเปลืองลูก แม่กินอะไรง่าย ๆ อยู่แล้ว ไม่ต้องซื้อของแพงหรอก”
“ไม่ฟังแล้ว!” ฉันพูดพลางทำหน้าดุใส่แม่
“แบมจะเดินดูของในตลาดหน่อย เดี๋ยวซื้อกลับมากินด้วยกัน แม่รอตรงนี้ก่อนนะ เด
