เฟิงซีควบม้าตรงมายังผู้ที่เดินกึ่งวิ่งหมายจะหนีเอาตัวรอด การแต่งตัวไม่บอกก็รู้ว่าต้องเป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้นต้าเว่ยแน่ ฟูเล่อควบม้ามาขนาบข้าง พร้อมกับยื่นหอกให้ผู้เป็นนาย แม่ทัพกู้รับมาพร้อมกับยิ้มหยัน
“หึ! วิ่งมาหาคมหอกเองก็ดี” เอ่ยเพียงเท่านั้นหอกยาวก็พุ่งออกไปปะทะร่างของฟางไห่เฉิงจนล้มลง เฟิงซีบังคับม้าหยุดลงตรงหน้าร่างที่แน่นิ่งไป
“ตายแล้วขอรับ” ฟูเล่อเอ่ยกับผู้เป็นนาย ก่อนจะมองไปยังฝ่ายตนที่กำลังคุมตัวคนต่างแคว้น
“ไม่คิดว่าจะง่ายเพียงนี้นะขอรับ” คนสนิทเอ่ยขึ้น
“นั่นสิ ดีที่คนของเราไม่ต้องบาดเจ็บล้มตายเลย หากไม่ได้แผนของซือซือ เราก็อาจจะสูญเสียไพร่พลไปไม่น้อย” เฟิงซีไม่ได้ลงจากหลังม้าเลย เพราะทุกอย่างมันง่ายไปหมด จนเขาไม่ต้องลงไปจัดการอะไร
“คนผู้นี้ยังรอดอยู่ขอรับ น่าจะเป็นกลุ่มเดียวกันที่หลุดเข้ามา เพราะมันถืออาวุธที่คล้ายกับของฮูหยินขอรับ” อินสือเอ่ยขึ้น ตามด้วยทหารที่หิ้วปีกกั่ว
