บรรยายกาศในลิฟต์จากเงียบเชียบอยู่แล้ว ตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มยิ่งทำให้เงียบเข้าไปอีก กฤษณะที่ยืนก้มหน้า มือสองข้างล้วงกระเป๋ากางเกง ได้กลิ่นหอมของใครบางคนกับกลิ่นแอลกอฮอล์เจือจางลอยออกมา ชวนให้คนที่ดื่มเป็นประจำอยู่แล้วขยับร่างกายไปมาเล็กน้อย รอว่าเมื่อไหร่จะถึงชั้นสิบแปดสักที กฤษณะมือเท้าเย็นเฉียบ ไม่รู้ว่าตื่นเต้น หรือกลัวคนรู้จักมาเจอ พีรดาจะรู้สึกเหมือนกันไหมนะ หากว่ามีคนรู้จักมาเจอเราทั้งคู่จะทำอย่างไรดี หันไปมองคนที่มีส่วนสูงเพียงหัวไหล่ของเขาเท่านั้นกลับต้องขมวดคิ้ว หมวกเขา? "พีรดา" หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองเมื่อได้ยินอีกคนเรียกชื่อตัวเอง "ขาอาจารย์" พีรดาดันปลายหมวกขึ้นเล็กน้อยเพื่อมองหน้าผู้พูด "หมวกผม?" กฤษณะพยักพเยิดหน้า สายตามองหมวกแก๊ปสีดำมีโลโก้แบรนด์ดังปักอยู่ด้านหน้าตรงกลาง เธอหยิบติดมือมาด้วยตั้งแต่ตอนไหนกัน "อะ..อ๋อ หนูขอยืมก่อนนะคะอาจารย์" ก็เธอกลัวใครจำได้นี่นา ให้จำเ