CHAPTER Thirty Two
MARIZ
“SANA ALL,” napakurap ako dahil sa sinabi ni Maricris. Masyado bang malalim ang iniisip ko at hindi ko namamalayan na may sinasabi pala siya?
“Anong sana all ang pinagsasabi mo?” nagtataka kong tanong sakanya. Nakaupo kami at may pagkain na siya. Hindi ako bumili ng pagkain. Alam ko kasing may ipapadala si Adrian. Or wala ba? Tumingin ako sa cellphone ko para tignan kung anong oras na.
12:20 pm.
Umasa na naman ba ako sa wala? Napabuntong hininga ako. Baka busy siya? Tama, baka busy lang yung tao. Mature ka na Mariz, hindi ka na bata. Dapat ay matuto kang umintindi. Hindi lahat ng tao ay—
“Aray! Makakurot ka naman!” sita ko kay Maricris. Paano ba naman bigla niya akong kinurot sa braso eh busy akong pangaralan ang sarili ko.
Ngumuso siya sa likod ko. Nagtak
