"ปุ่น"
เสียงเรียกพร้อมกับแรงเขย่าทำให้คนที่นอนหลับสนิทเพราะความอ่อนเพลียทำได้แค่ครางอืออาในลำคอ... เธอไม่ยอมตื่นจากห้วงฝันหวาน ๆ แน่นอน หลังจากที่ก่อกวนเธอไม่สำเร็จเสียงเรียกและแรงเขย่าหายไป เหลือเพียงสัมผัสอุ่น ๆ จากผ้าห่มเนื้อหนาผืนโปรดที่ห่มคลุมมาถึงคอแล้วจากนั้นหญิงสาวก็นอนต่อ
เมื่อตื่นขึ้นมาในยามเช้าของวันใหม่แล้วต้องเตรียมตัวไปเรียน ปวีนาก็เห็นเพียงความว่างเปล่า
'ผมต้องกลับไปดูแลงานด่วนที่ไทย'
ข้อความสั้น ๆ ในกระดาษโน้ตที่พีร์ทิ้งไว้ให้นั้นทำให้ปวีนาคิดหาคำตอบว่าประโยคบอกเล่านี้แปลว่า 'ลาก่อน' หรือหมายความว่า 'แล้วค่อยเจอกัน' เธอเองไม่รู้คำตอบ คงจะมีแต่พีร์เท่านั้นที่รู้ว่าเขาเบื่อเธอหรือยัง... แต่ถึงแม้ว่าในหัวจะมีคำถามเรื่องนี้แต่หญิงสาวก็ต้องสลัดเรื่องส่วนตัวออกจากหัวแล้วลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปเรียนที่มหาวิทยาลัย
ที่โต๊ะเรียนประจำ หนุ่ม ๆ มารอปวีนาอยู่ก่อนแล้ว หญิงสาวย
