ก๊อก ก๊อก ก๊อก
พอรู้ว่าแขกของปวีนาบินกลับแล้ว สามหนุ่มคงจะมาเคาะห้องเธอเพื่อฝากท้องเหมือนเดิม แต่วันนี้เหตุการณ์มันแตกต่างออกไปเพราะปวีนาไม่ได้อยู่ในห้องคนเดียว
หญิงสาวดันไหล่ของพีร์ที่กำลังก้มหน้าดูดกลืนยอดอกอวบอิ่มไว้ในปาก
พีร์ยอมถอยแต่สายตาเขามองเธอคล้ายจะบอกว่าถ้าไม่มีเหตุผลที่ดีพอที่ขัดจังหวะเขา เธอจะโดนเขารังแกอย่างหนักจนต้องร้องขอชีวิตแน่
"คะ คุณพีร์คะ ปกติเวลานี้เพื่อนปุ่นต้องมากินข้าวเย็นที่นี่ค่ะ"
"บอกพวกเขาไปกินที่อื่น ที่นี่ไม่ใช่ร้านอาหาร"
"..."
ครืดดด
พอเคาะประตูห้องแล้วไม่มีใครตอบรับ ปวีนาก็ได้รับสายเรียกเข้าจากเอเดน
"ปุ่นขอรับสายก่อนค่ะ" หญิงสาวรีบผละจากพีร์มารับสายเพื่อน เพราะเจ้าสามคนนั้นไม่ยอมแน่หากติดต่อเธอไม่ได้ แม้จะโมโหที่กิจกรรมแสนโปรดถูกขัดขวาง แต่พีร์ก็ไม่ได้รั้งคนที่ลุกจากตักของเขาไปหาโทรศัพท์ที่สั่นอย่างบ้าคลั่งอยู่บนโต๊ะกลาง
เขาทอดมองเสี้ยวหน้าด้านข้า
