ตอนที่เก้า อยากกิน ต้องได้กิน 2

1851 Words

อึก! เสียงกลืนน้ำลายในลำคอและตัวเกร็ง ๆ ของปวีนาในตอนเขาขยับเข้าไปกอดเธอจากด้านหลังทำให้พีร์รู้ว่าหญิงสาวยังไม่ได้หลับ เขาล้วงมือไปใต้ชายเสื้อยืดเพื่อกอบกุมอกอวบใต้บราเนื้อบางไว้ในอุ้งมือ ใบหน้าคมซุกกับกลุ่มผมนุ่มหอมกรุ่นกลิ่นแชมพู ส่วนล่างของเขาที่แข็งขึงขึ้นก็ถูกขยับให้ไปเบียดกับสะโพกสวยอย่างกลั่นแกล้ง ปวีนานอนขดอยู่ในอ้อมกอดของพีร์ เธอปล่อยให้มือหนาของเขาคลึงเคล้นหน้าอกอย่างย่ามใจเพราะคิดว่าถ้าเธอไม่ตอบสนองเขาคงจะหยุดเอง แต่ผ่านไปครู่ใหญ่และความหวามไหวมากขึ้นเกินจะทานทนจนต้องกัดริมฝีปากล่างไว้แน่นเพราะพีร์ไม่ยอมหยุด มือหนาไล้ผ่านแผ่นท้องไล้ลอดขอบเอวของกางเกงและแพนตี้สู่เนินเนื้อนุ่มมือ ปวีนาพยายามหนีบขาไว้และคิดว่าพีร์จะล้มเลิกการรุกราน แต่เธอหาได้รู้ไม่ว่า ยิ่งเธอแอบต่อต้านเขาแบบขลาดเขลาอย่างนั้นเขายิ่งนึกสนุก การไล่ล่าของพีร์มันน่าจะเริ่มตั้งแต่ตอนที่เขายื่นแบงก์เทาให้เธอแบงก์เดี

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD