“ไม่ใช่ค่ะ กระเป๋าใบแค่นี้ฉันถือเองได้”
“เอามานี่ ฉันถือให้ฉันรีบ เธอเดินช้า ฉันจะต้องไปส่งของอีก เดี๋ยวไม่ทัน” เขาว่าแล้วยื้อแย่งไปถือจนได้
เดือนนารามองค้อนนี่แหละตัวจริง ไอ้ที่มุ้งมิ้งกะหนุงกะหนิงมันตัวเปลอม แต่ก็อดลอบยิ้มไม่ได้ ก่อนจะเดินตามร่างสูงไปที่รถบรรทุก โดยไม่หันไปมองใครอีกคนที่มองเธออย่างเสียดาย
เจมส์เสียดายความสวย และเก่งของเดือนนารา เธอไม่ใช่แค่สวยแต่มีสมอง งานที่เขาทำมักได้เธอช่วยครีเอตให้ ไม่อย่างนั้นลูกค้าที่บริษัทฯ คงไม่ซื้อซอฟต์แวร์ที่เขาผลิตขึ้นมาเพราะไอเดียการออกแบบเขายังไม่เก่งเท่าเธอ เขาถึงอยากได้เธอมาเป็นคู่ครองเพราะทุกอย่างดูจะลงตัว แต่สุดท้ายสุนัขก็คาบเธอไปไกลแล้ว
“แม่ง ซวยชะมัด จ้องอยู่นาน เผลอแป๊บเดียวหมาคาบไปซะแล้ว”
“ไอ้หมอนั่นเป็นอดีตแฟนคุณเหรอนารา” เดวิดเอ่ยหลังจากขับรถออกมาไกลแล้ว เขาคาใจจนต้องถามขึ้น ไม่อยากเชื่อว่าเดือนนาราจะชอบผู้ชายงี่เง่าแบบนั้น
