เขาหลุดปากยอมรับไปแล้วว่าดิโน่มันเป็นหลานเขา “เนอะดิโน่เนอะ เราชอบใช่ไหม” เดวิดยื่นมือไปเขี่ยแก้มกลมของดิโน่เล่นทำเอาดิโน่หัวเราะเอิ๊กอ๊ากด้วยความจั้กจี้ “เห็นไหม หัวเราะถูกใจ ฉันพูดถูก” เดวิดมองแก้มดิโน่ที่ใสและแดงตอนที่แก้มเจ้าลูกไดโนเสาร์ตัวอ้วน แนบถูอยู่กับอกแกร่งของเขา แก้มมันน่าฟัดมากเขาเคยเผลอฟัดแล้วมันร้องไห้จ้าเพราะตอเคราครึ้มๆ ของเขาคงจะไปทิ่มเนื้ออ่อนๆ ของดิโน่เข้า นับจากวันนั้นเดวิดยอมโกนหนวดเคราที่ทำให้เขาดูหล่อเข้มขึ้นคนละสไตล์กับน้องชายเพื่อไม่ให้ระคายผิวทารก “ดิโน่ บอกคนแปลกหน้าไปสิ ว่าดิโน่ไม่ได้ชอบแค่ให้อุ้มสูงๆ แต่ดิโน่ชอบเล่นเครื่องบินหมุนด้วย บอกเขาไปเลย” “ว้าย!” เดือนนารายกมือทาบอก “เล่นเครื่องบินหมุน คืออะไร อย่าบอกนะว่ายกเด็กทารกรอยลิ่ว แล้วจับหมุนๆ เป็นเครื่องบิน” มือใหญ่ลูบหัวเจ้าตัวแสบอย่างเอ็นดู ผมของดิโน่นิ่มเพราะเขาสั่งแชมพูเด็กอ่อนอย่างดี แล้วเป็นคนสระผ