DAWN:
"HINDI totoo yan. Maybe… maybe there's a reason. Don't blame it all on yourself." Hinawakan ko ang magkabilang mukha n'ya. Kaagad na bumalik sa normal ang lahat. Nawala ang pag aalala sa mga mata n'ya.
KINABUKASAN ay maaga akong nagising ngunit wala na si Liu sa tabi ko. Bumangon ako para hawiin ang kulay pulang kurtina. Makapal ito kaya't hindi talaga nakakapasok ang sinag ng araw sa loob.
Pagkahawi ko at bukas ng bintana'y nakita ko ang isang pulang sasakyan sa labas. Hindi ito pamilyar sa 'kin kaya't naisip ko na may dumating na bisita. Inayos ko ang sarili at lumabas. Naabutan ko naman si Auntie Celda na nagtitimpla ng juice sa kusina at nag hahanda ng pagkain.
"Auntie si Liu?" Tanong ko nang hindi ko ito makita pagbaba ko.
"Nako hija nasa study room at kausap ang doctor n'y
