"พลอยไม่ใช่เพื่อนผมสักหน่อย :("
"จะอะไรก็ช่างเถอะ เรานั่งดีๆ อาจะตรวจอาการเรา บอกมาตามความจริง ห้ามโกหกเข้าใจไหม"
รามิลเหมือนเด็กถูกขัดใจในเวลานี้ เพราะอยากจะบอกคนเป็นอาว่าพลอยเป็นแฟนเขา แต่ก็โดนขัดซะก่อนได้แต่เออออตามไปเท่านั้น
"อืม :("
"งั้นฉันเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
แพรพลอยหันไปบอกเขาก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำเงียบๆ ให้
คุณหมอได้มีเวลาตรวจอาการของเขาได้เต็มที่
เธอเข้าห้องน้ำไม่นานนักเมื่อออกมาก็เห็นว่าคุณอาหมอยังตรวจรามิลไม่เสร็จ จึงเดินมานั่งรอที่โซฟาไป ฟังดูอาการของเขาที่ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่หมอก็ยังไม่อนุญาตให้เขาออกจากโรงพยาบาลก่อน เพราะร่างกายเขายังอ่อนแออยู่ อยากให้ดูอาการอีกสองสามวัน
"เราไข้ลดลงแล้ว แต่อาอยากให้ดูอาการสักสองสามวันก่อนนะ"
"นานเกิน ผมไม่อยากอยู่ที่นี่นานๆ"
"ถ้ายังดื้อคงได้อยู่เป็นอาทิตย์แน่ๆ เลือกเอาว่าจะอยู่แค่สามวันหรืออาทิตย์นึง"
"ผมก็ต้องเลือกอันแรกอยู่แล้ว :(
