“อย่ามากลบเกลื่อนความผิดของตัวเองไปหน่อยเลยน่ายาหยี เพราะถึงยังไงผมก็จะไม่มีวันยกเว้นโทษให้นางกากีเช่นคุณอย่างแน่นอน คุณจะต้องเจ็บปวดเจียนตายด้วยน้ำมือของผมเลยทีเดียว”
เขาดันร่างของหล่อนให้เดินไปหยุดที่ขอบเตียงเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ริมข้างฝาห้อง จากนั้นก็ผลักร่างของหล่อนให้ล้มลงไปบนที่นอนแข็งๆ นั้นอย่างโหดเหี้ยมไร้เมตตา
“คุณจะต้องไปมอสโกกับผม”
“ไปมอสโกหรือคะ?” สาวน้อยเบิกตาค้าง กลีบปากสาวเผยอด้วยความตกใจ
“แต่เซอร์เกคงไม่ยอม...”
แม่คุณไม่รู้เลยหรือไงว่าท่าทางอ้าปากค้างแบบนี้มันมีผลต่อร่างกายและลมหายใจของเขาขนาดไหน ต่อให้หล่อนเป็นฆาตกรที่กำลังจ้องจะเล่นงานเขาให้ตาย แต่ถึงยังไงเขาก็ไม่สามารถลดความหิวกระหายที่มีต่อหล่อนได้เลยแม้แต่เสี้ยวเดียว
“คุณก็รู้นี่ว่าผมไม่เคยยอมให้ใครมาขัดคำสั่งของตัวเองได้อยู่แล้ว”
คำพูดที่เอื้อนเอ่ยออกมาจากปากของลูกอดีตมาเฟียเก่าฉายชัดถึงความอวดดีหยิ่งผยองที่มีอย
