ตลอดปีกว่าที่แต่งงานมานั้นใช่ว่าแพรไหมจะไม่มีความสุขในฐานะภรรยาของเขา แต่เมื่อคิดตรึกตรองดูดี ๆ แล้ว ความทุกข์ระทมที่เขามอบให้นั้นมีน้ำหนักมากเสียยิ่งกว่าความสุขอันน้อยนิดที่เธอคิดเองเออเองเสียอีก การตัดสินใจครั้งนี้เธอต้องปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเองและลูกในท้อง ในเมื่อเขาคิดที่จะให้เธอกับลูกใช้เขาร่วมกับคนอื่นมาตลอด การตัดสินใจครั้งสุดท้ายเธอจึงเลือกที่จะเดินออกมาและคืนอิสระภาพให้กับเขาอย่างเต็มที่ และมันจะยังเป็นแบบนั้น เป็นความต้องการแบบเดิมที่จะไม่แปรเปลี่ยน
“แพร..พี่ขอร้อง..พี่กับเขาจบกันไปแล้วจริง ๆ”
ตั้งแต่วันที่คินณภัทรรู้ใจตัวเองว่าคนที่เขารักคือภรรยาอย่างแพรไหม คือคนที่เขาเคยทำร้ายจิตใจเธอสารพัดและเธอก็ให้อภัยและให้โอกาสคนเลวอย่างเขามาแล้วหนึ่งครั้ง
ในวันนี้เขาได้รู้ซึ้งแล้วว่าคนที่มีความอดทนสูงและอ่อนโยนอย่างเธอก็สามารถใจแข็งและเยือกเย็นได้ถึงขนาดนี้เลยเหมือนกัน
“แพรรู้ค่ะ
