ทศวรรษพูดจบก็ลุกขึ้นและเดินตรงไปหาพระพายที่นั่งนิ่งอึ้งเหมือนก้อนหิน สีหน้าของหล่อนแปลกเปลี่ยนไปในทันใดและแทบไม่กล้าหยิบแก้วน้ำผลไม้ขึ้นมานจิบอีกเป็นหนที่สอง ร่างสูงของทศวรรษก้าวมาหยุดข้าง ๆ เขาหย่อนตัวลงนั่งบนขอบโต๊ะใกล้หญิงสาวที่นั่งหน้าตื่นและความกลัวทำให้หล่อนแทบไม่กล้าขยับตัว พระพายเหลือบมองทศวรรษและเห็นว่าตอนนี้หน้าตาของเขาไม่เหมือนตอนแรกที่ทักทายหล่อนด้วยความมีไมตรี ชายหนุ่มก้มหน้าลงมา
“นี่คุณเป็นน้องสาวของพะแพงยังไงไม่รู้เลยว่าพฤติกรรมของพี่สาวตัวเองมันโสมมขนาดไหน หลอกเอาเงินของผู้ชายคนหนึ่งไปปรนเปรอให้ผู้ชายอีกคน แบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน”
“เอ้อ...เรื่องนี้พายไม่รู้จริงๆ ค่ะ และที่มานี่ก็เพราะพี่แพงขอร้อง เอ้อ...ถ้าอย่างนั้นพายขอตัวกลับก่อนดีกว่านะคะ...อุ๊ย!”
หญิงสาวร้องออกมาเมื่อทศวรรษกดบ่าของหล่อนขณะกำลังทำท่าลุกขึ้นให้นั่งกลับลงไปอีกครั้ง มือของเขาทั้งใหญ่ทั้งหนักกดบนบ่าเล็กเหมื
