8เดือนต่อมา
ในขณะฉันกำลังนั่งกินข้าวเย็นอยู่ที่บ้านฉันก็รู้สึกปวดท้องกระทันหันพร้อมกับมีน้ำขาวใสๆไหลออกมาจากหว่างขาด้วยมันคือน้ำคร่ำ ฉันกำลังจะคลอดแล้ว จากนั้นฉันก็ถูกพาไปที่โรงพยาบาลทันทีฉันไม่รู้ว่าฉันจะคลอดวันนี้เพราะกำหนดคลอดมันยังเหลืออีกตั้งอาทิตย์นึงนานเหมือนกันนะ ฉันจะคลอดก่อนกำหนดเหรอเนี่ย
“ฮึกก ปวดท้อง!! โอ้ยยย”ฉันร้องออกมาเสียงแหบ ความเจ็บปวดทรมานมันเป็นอย่างนี้สินะ
“หนู!! หนูทำใจดีๆไว้ก่อนนะครับ”ป๋าเปลวรีบเดินมาหาฉัน แล้วจับมือของฉันไปกุมเอาไว้แน่น
ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะตายเหมือนกำลังจะขาดใจตายให้ได้ มันเจ็บปวดทรมานมากฉันหายใจหอบถี่ขึ้นทุกที สายตาเริ่มพร่ามัวมองอะไรรอบข้างไม่เห็น สติของฉันมันกำลังเลื่อนลอยไม่รับรู้อะไรเสียงของป๋าเปลวมันดังก้องอยู่ในหูของฉัน ฉันได้ยินฉันรับรู้ทุกอย่างแต่ฉันไม่สามารถโต้ตอบกลับได้เพราะรู้สึกไม่มีแรง จากนั้นฉันก็ไม่ได้สติอีกเลย
......
[
