ผมยืนจ้องหน้าของหมออย่างไม่กระพริบตา หัวใจเต้นตึกตักอย่างแรงจนผมนึกว่าผมเป็นโรคหัวใจไปซะแล้ว
“ภรรยาของคุณปลอดภัยดีครับ”
“.....”ผมถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อได้ยินหมอพูดแบบนั้น
“เธอโชคดีมากเลยนะครับ ตอนที่กำลังผ่าตัดอยู่หัวใจของเธอหยุดเต้นไปตั้งหลายครั้งสุดท้ายเธอก็กลับมาสู้ต่อ”
“แล้วเธอจะออกมาจากห้องผ่าตัดได้เมื่อไหร่ครับ”ผมถาม
“น่าจะอีกหลายชั่วโมงเลยครับ คนไข้ต้องพักฟื้นร่างกายด้วยเพราะเพิ่งจะปลูกถ่ายเกร็ดเลือดใหม่เข้าไปและบวกกับร่างกายของคนไข้อ่อนแอด้วย อาจจะตอนเช้าเลย”
“ครับ แล้วลูกของผมล่ะครับ”
“ระหว่างนี้พยาบาลจะเป็นคนดูแลทารกให้ก่อนครับ”
“อ๋อครับ”
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวไปพักก่อนนะครับ”
“ขอบคุณมากๆเลยนะครับอาจารย์หมอ”ไอ้พรานพูด
“ขอบคุณครับ”ผมยกมือไหว้หมอ
จากนั้นหมอก็เดินออกไป ตรงหน้าห้องผ่าตัดเลยเหลือแค่ผมกับไอ้พรานยืนกันอยู่แค่สองคน เวลานี้ก็ดึกมากแล้วคนในโรงพยาบาลก
