“ก็มีแต่คนเอาใจน่ะสิคะ”
“แบบนี้น้องหนูนาคงลำบากใจแย่ที่จะต้องเลือกพี่สะใภ้สักคน น่าจะพิจารณากันนานหน่อยเพราะได้ข่าวว่าหมอคิมยังโสดและยังไม่มีโครงการว่าจะมีแฟนกับใครเค้าเลยนะคะ”
“ไม่เลือกสักคนเลยแหละค่ะ” นรีรัตน์ต่อประโยคของคุณหมอสาวให้จบบริบูรณ์
“อ้าว... ทำไมล่ะคะ หวงพี่ชายเหรอ”
“ประมาณนั้นน่ะค่ะ” นรีรัตน์ตอบบ่ายเบี่ยง แต่คนช่างสังเกตอมยิ้ม
“หวงประมาณไหนคะ คิดอะไรกับพี่ชายนอกไส้ของตัวเองหรือเปล่า”
“พี่ฟ้ารู้ได้ยังไงคะ” นรีรัตน์ตาโตมองคนที่เดินไปหยิบน้ำแร่เย็นฉ่ำมายื่นให้เธอ
“พี่เป็นคนชอบสังเกตมั้งคะ แค่มองตาก็รู้แล้วล่ะ”
“จริงๆ เหรอคะ”
“แต่พี่คิดว่า น้องหนูนาอาจจะต้องเหนื่อยหน่อย แม้หมอคิมไม่มีท่าทีสนใจใครหรือไม่สละโสดสักที แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าสาวๆ ที่นี่จะหมดหวังนะคะ”
“มันก็จริงนะคะ หนูนาเองก็ต้องกลับไปทำงานให้คุณพ่อด้วย” เด็กสาวเผลอพูดความจริงออกมา เพราะเธอสัญญากับบิดาและมาร
