"จะไปไหนล่ะแม่สาวน้อย" เขาจับร่างอรชรเหวี่ยงลงบนเตียงอีกครั้ง พร้อมกับหยิบเอาขวดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากระดกรับรสขมคล่องคอ
"คุณเสร็จแล้วนี่ ปล่อยให้ฉันกลับบ้านไปได้แล้ว" ทานตะวันเอ่ยบอก ยิ่งดูท่าทางของเขาเหมือนคนจิตรวิตถาร กลัวว่าจะใช้ความรุนแรงไม่อย่างใดก็อย่างนึง
"มันยังไม่ได้เข้าเลยนะ ไม่อยากให้เอาเข้าไปหน่อยเหรอ" เขาอมเครื่องดื่มมากระแทกจูบปิดปากอิ่ม สอดแทรกรสขมผสมน้ำหวานมอมเมาให้ร่างอรชรอ่อนระทวย
"อึก!..." เธอลอบกัดปลายลิ้นสากจนทำเขาแปลกใจเพียงเสี้ยวนาที ยังขโมยจูบแทบช่วงชิงวิญญาณ ทั้งที่เธอขัดขืนต่อสู้ไม่ได้
"ฉันชักอยากกระแทกเธอให้จมเตียงแล้วสิ" ร่างกำยำชันตัวขึ้นเล็กน้อย ไล่สายตามองลูกกระต่ายตัวอ่อนปวกเปียกไร้ฤทธิ์ขัดขืน จับขาอ่อนอ้าออกกว้างก่อนจะบดตัวแทรกเข้าไป ให้หัวดอกเห็ดเข้าทักทายร่องงาม เห็นกลีบกุหลาบสีชมพูวาวปกคลุมขนอ่อนเป็นไรสวยๆ
"เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันไหม...ไม่อยากท
