22. รู้จักส่งเสียงขอชีวิต NC25+

1327 Words

ก็อก! ก็อก! "เป็นอะไรหรือเปล่าทานตะวัน!" เสียงเรียกอยู่หน้าประตูห้องของรุ้งยิ่งทำให้ร่างอรชรสะดุ้งเฮือก สบตากับคนโมโหอย่างกล้ากลัว "ถ้าเธอไม่บอก จะปล่อยให้คนอื่นเข้ามาดูเราเอากันก็ได้นะ" น้ำเสียงแหบพร่าพูด ขยับตัวร่นลงไปอยู่ตรงระหว่างต้นขาเรียวกดดัน เห็นสีหน้าอึดอัดที่ทานตะวันแสดงออกเขายิ่งชอบใจ "ทานตะวันเป็นอะไรไหม!" "มะไม่เป็นค่ะ ทานตะวันกำลังจะนอนเลยพี่รุ้ง...อ๊า" เธอปล่อยเสียงครางต่ำในท้ายประโยค ตอนโดนสันจมูกดมดอมซอกกลีบกุหลาบงาม เป็นสัมผัสสยิวกิวที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน "อ้อ..งั้นนอนเถอะ พรุ่งนี้เช้าพี่จะมาปลุก" "คุณ!...ออกไปจากตรงนี้นะ" เธอเตือนข่มเสียงเบา รีบดันศรีษะใหญ่ออกจากร่องงาม มันกระด้างอายมากกว่าจะใครมามองของสงวนใกล้ๆ "เธอจะให้ฉันออกจากห้องตอนนี้ก็ได้นะ เผื่อว่าคนอื่นจะได้รู้เรื่องนี้ด้วย" ร่างกำยำดีดตัวลุกพรวดลงจากเตียง หมับ! "ขอล่ะ...อย่าทำให้ฉันรู้สึกแย่ไปก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD