เล่ห์อาทิตย์

ตอนที่ 2 สังสรรค์

หลังจากกินมื้อค่ำกับแพรวาซึ่งเป็นลูกค้าคนหนึ่งของบริษัทแล้ว อาทิตย์ก็ไปส่งเธอที่คอนโดมิเนียมซึ่งอยู่ไม่ไกลจากร้านอาหาร แน่นอนว่าความหล่อของเขาสะกดใจเธอจนถึงขนาดเอ่ยปากชวนไปดื่มต่อกันบนห้อง

แต่เผอิญว่าเขามีกฎเหล็กคือการไม่ยุ่งกับลูกค้าเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่จะตามมาในภายหลัง เธอจึงได้รับคำปฏิเสธอย่างสุภาพที่สุดก่อนที่เขาจะรีบเดินทางกลับ แต่ไม่ได้กลับคอนโด เพราะเขามีนัดเคลียร์ใจกับคนรักของเพื่อนสนิทที่ไนต์คลับแห่งหนึ่ง หลังจากเกือบจะทำให้ทั้งสองคนเลิกกันเพราะความเข้าใจผิดของเขาเอง

ดารภา นั่งมองสองหนุ่มที่ยืนตัวตรงต่อหน้าพร้อมกะพริบตาปริบๆ จนน่าสงสาร ก่อนที่อาทิตย์จะเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อน

“ความจริงพี่อยากจะขอโทษน้องดาวนานแล้วแต่เห็นว่าร่างกายน้องดาวยังไม่แข็งแรงและสถานการณ์ยังไม่ค่อยปกติ ตอนนี้พอทุกอย่างลงตัวพวกพี่เลยบอกให้ไอ้จิณณ์พาน้องดาวมาเจอ พี่ขอโทษนะครับที่เข้าใจน้องดาวผิดแล้วส่งรูปมาให้ไอ้จิณณ์จนทำให้สองคนต้องผิดใจกัน น้องดาวยกโทษให้พี่นะครับ”

ไม่พูดเปล่าแต่อาทิตย์กลับเล่นใหญ่ถึงขนาดคุกเข่าลงแล้วเอื้อมมือไปจับมือเธอไว้แถมยังทำหน้าตาให้ดูน่าสงสารแบบสุดๆ แต่ จิณณ์ ทายาทผู้ผลิตเบียร์รายใหญ่ของประเทศกลับหมั่นไส้จนต้องดึงมือเพื่อนออกไปจากมือคนรักของเขา

“ขอโทษอย่างเดียว ห้ามแตะ” จิณณ์ทำตาดุใส่เพื่อนรัก

“หวงจังว่ะ ไม่แตะก็ได้ แต่น้องดาวช่วยยกโทษให้พี่ด้วยนะครับ พี่สำนึกผิดแล้ว”

“ดาวไม่ได้โกรธพี่ซันหรอกค่ะ ในสถานการณ์แบบนั้นเป็นใครก็คงเข้าใจผิดเหมือนกัน อย่าคิดมากเลยนะคะ”

ได้ยินอย่างนั้นอาทิตย์ก็ยิ้มออกมาได้

“น้องดาวน่ารักที่สุดเลยครับ ขอบคุณมากนะที่ไม่โกรธพี่”

“ทำไมยกโทษให้มันง่ายจัง ทีกับพี่ต้องง้อตั้งนานแน่ะ” จิณณ์มองค้อนคนข้างๆ ด้วยความน้อยใจ

“ก็มันคนละเหตุผลกันนี่คะ พี่ซันเค้าเข้าใจผิดเพราะเค้าไม่ได้รู้จักดาวดีพอ แต่พี่จิณณ์น่ะอยู่กับดาวมาเป็นปียังคิดว่าดาวไปทำแบบนั้นได้ แล้วก็ไม่ยอมถามอะไรให้รู้เรื่องก่อน นอกจากนั้นพอไล่ดาวไปก็ยังตามแกล้งแล้วก็พูดไม่ดีให้ดาวเสียใจอยู่ตลอดแล้วก็เอาเรื่องแฟนเก่ามาประชดกันบ่อยๆ มันก็ต้องใช้เวลาง้อนานกว่าสิ แต่ก็ไม่ได้นานเท่าที่ดาวอยากให้เป็นหรอกค่ะ ถ้าพี่ชมพู่กับทุกคนไม่ช่วยพูด ป่านนี้ดาวก็อาจจะยังไม่ใจอ่อนด้วยซ้ำไป”

พอโดนเธอบ่นเสียยืดยาวเขาก็เลยไม่กล้าเถียงอีก กลัวว่าพูดไปพูดมาจะทำให้เธอโกรธกันอีกรอบ ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นคงไม่เป็นเรื่องดีแน่

“มึงน่ะหุบปากไปก่อนเลยไอ้จิณณ์เดี๋ยวก็งานงอกหรอก สำหรับพี่นะครับน้องดาว ถึงพี่จะไม่ได้โง่เท่าไอ้สองตัวนี่ แต่พี่ก็มีส่วนผิดที่ไปเชื่อว่าน้องดาวทำตัวไม่ดี ยังไงพี่ก็ต้องขอโทษน้องดาวด้วยนะครับ” กุลวุฒิ เจ้าของค่ายมวยชื่อดังบอกด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“ไม่เป็นไรเลยค่ะ ได้ยินพี่จิณณ์เล่าให้ฟังว่าตอนนั้นพี่กุลอยู่กับพี่จิณณ์แล้วก็ช่วยห้ามไม่ให้พี่จิณณ์บินไปเชียงใหม่ แถมยังพาพี่จิณณ์กลับไปดูแลที่บ้านอีก ดาวต้องขอบคุณพี่ด้วยซ้ำไปค่ะ ไม่อย่างนั้นถ้าเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้น ดาวก็คงจะเสียใจไปตลอดชีวิตเหมือนกัน”

“มันเป็นหน้าที่ของเพื่อนที่ดีแบบพี่อยู่แล้วครับ” กุลวุฒิยิ้มแก้มปริเมื่อได้รับคำชม อีกสองหนุ่มเลยแอบเบะปากอย่างหมั่นไส้

“มึงก็พูดซะอย่างกับกูเป็นเพื่อนเลวไปเลยนะไอ้กุล พูดแบบนี้เอามีดมาแทงกันเลยดีกว่า” อาทิตย์ลุกขึ้นแล้วนั่งลงตรงข้ามจิณณ์กับดารภา ส่วนกุลวุฒิก็นั่งลงถัดกันไป

“น่าเสียดายที่กูหามีดไม่ได้ แต่น้องดาวครับ พี่ว่าถ้าน้องดาวยังรู้สึกไม่ดีกับไอ้จิณณ์อยู่ล่ะก็ พี่หาวิธีแก้แค้นให้น้องได้นะ”

“อ้าวๆ ไอ้กุล อย่าหาเรื่องให้กูสิวะ”

จิณณ์รีบห้าม แต่เหมือนหญิงคนรักจะดูสนใจขึ้นมา

“ยังไงเหรอคะพี่กุล”

“ก็...ในเมื่อมันเคยทำให้น้องดาวเสียใจด้วยการประชดประชันเรื่องแฟนเก่ากับน้องดาวบ่อยๆ น้องดาวก็ลองมีแฟนใหม่ดูบ้างสิครับ”

“เฮ้ยไอ้กุล พูดบ้าอะไรของมึงเนี่ย” จิณณ์โวยวายขึ้นมาทันที

“แค่คืนเดียวเองน่า แล้วถ้าน้องดาวสนใจนะครับ พี่กุลคนนี้จะพลีกายถวายร่างยอมเป็นแฟนให้น้องดาวหนึ่งคืน น้องดาวก็คิดซะว่าพี่เป็นหนุ่มโฮสต์ก็ได้นะ จะจับ จะจูบ จะลูบคลำยังไงก็ได้ ตามสบายเลย”

“เฮ้ยๆ งั้นกูขอเป็นแฟนด้วยคนสิ กูก็อยากไถ่โทษเหมือนกัน” อาทิตย์รีบเสนอตัว

“พวกมึงหยุดเลยนะ ดาวเค้าไม่คิดจะทำแบบนั้นหรอก” จิณณ์บอกอย่างมั่นใจ

“ไม่นะคะ หนูว่าน่าสนใจดีออก” ดารภานึกสนุกขึ้นมา เพราะอยากเห็นเวลาที่จิณณ์หึงเหมือนกัน

“ดาว...อย่าไปบ้าจี้ตามพวกมันสิครับ”

“ดาวเปล่าบ้าจี้นะคะ ได้มีแฟนหล่อๆ พร้อมกันสองคนในคืนเดียวมันน่าสนุกดีออกค่ะ พี่จิณณ์ก็ถือซะว่าเปิดโอกาสให้ดาวได้ทำอะไรสนุกๆ หน่อยนะคะ ยังไงก็แค่คืนเดียวเอง ไม่ใช่ตลอดไปซะหน่อย”

“แต่ว่า...”

“มึงน่ะเงียบไปเลยไอ้จิณณ์ พวกกูจะช่วยน้องดาวเอาคืนมึงหน่อย”