“พอจะบอกฉันได้ไหมว่าหนูชื่ออะไร”
“ชื่อข้าวหอมค่ะ แต่ส่วนมากเพื่อนร่วมงานจะเรียกว่าไรซ์ เพราะชื่อภาษาไทยค่อนข้างออกเสียงยากค่ะ”
“คาวฮอม ใช่ไหม”
ริต้าพยายามออกเสียงที่คิดว่าน่าจะถูกต้องมากที่สุด ปรียาภัทรอยากจะยิ้มแต่ไม่กล้า เกรงว่าจะเป็นการเสียมารยาท แม่กับลูกออกเสียงชื่อเธอเหมือนกันไม่มีผิด ดีที่ตอนนี้อารอนออกเสียงชื่อของเธอได้ชัดเจนแล้ว
“ค่อนข้างใกล้เคียงค่ะ” ปรียาภัทรตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้ จะตอบว่าไม่ถูก ก็จะกระไรอยู่
“หนูพอจะรู้ใช่ไหม ว่าฉันจะคุยกับหนูเรื่องอะไร”
“ค่ะ” ปรียาภัทรพยักหน้ารับ
“ฉันจะไม่อ้อมค้อมนะ หนูกับลูกชายของฉันคบกันในสถาะนะอะไร”
“เอ่อ…คือ…” ปรียาภัทรอ้ำอึ้ง
“บอกฉันมาเถอะจ้ะ”
“คือตอนนี้หนูกับคุณอารอนคบกันในฐานะแฟนค่ะ”
“แค่แฟน…เหรอจ้ะ”
คำถามของริต้า ทำให้ปรียาภัทรถึงกับหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ จะให้เธอบอกออกไปตรงๆ ก็น่าอายน้อยอยู่เสียเมื่อไร
“คือ…คุณอารอนก็พูดถึง
