“คุณอารอนตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ” ปรียาภัทรเรียกด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธ เธอรู้ดีว่าอารอนไม่ได้หลับแต่แกล้งฟุบหน้าลงบนซอกคอของเธอเพียงเท่านั้น
“อะไรกันล่ะคุณ” อารอนยันตัวขึ้นถาม แต่ยังไม่ยอมถอนตัวตนออกจากเธอ
“บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นี่มันหมายความว่ายังไง” ปรียาภัทรถามเสียงขุ่น
“อะไรที่หมายความว่ายังไง” อารอนแกล้งถามอย่างไม่เข้าใจทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอก
“ก็นี่มัน…” ปรียาภัทรอํ้าอึ้งพูดไม่ออกจะพูดก็กระดากปาก
“คุณจะบอกว่านี่เป็นครั้งแรกของคุณใช่ไหม” อารอนยิ้มล้อเลียน
“ก็ใช่น่ะสิ” ปรียาภัทรสวนกลับทันควัน
“ก็ถูกแล้วไงนี่เป็นครั้งแรกของคุณ” อารอนยกยิ้มมุมปาก
“แล้วตอนนั้นล่ะ คืนงานแต่งของคุณแพทริกกับวี…”
“เราแค่นอนแบบว่านอนเฉยๆ ไม่มีอะไรเลยสักนิด”
“คุณหลอกฉัน!”
“บอกมาหน่อยซิว่าผมหลอกคุณยังไง”
“ก็ๆ…” นั่นนะสิเขาหลอกเธอยังไง ปรียาภัทรอ้ำอึ้งไปไม่ถูก
“หืม”
“ฉันจำได้แล้ว คุณเคยบอกว่าคุณเป็นคนมอ
