ยั่วรักเทพบุตรร้าย

ตอนที่ 6

วีรณาวางสายไปแล้ว ปรียาภัทรจึงหันไปมองชายหนุ่มที่ยังคงนอนแอ้งแม้งบนเตียงของเธอ แถมยังทอดสายตามองมาด้วยสายตาวิบวับ จนเธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งร่าง ไม่กล้าแม้แต่ขยับตัวไปใกล้เขาอีก ได้แต่ยืนจ้องเขาตาเขม็งอยู่ที่ปลายเตียงในเมื่อใช้ไม้แข็งไม่เป็นผล งั้นเธอจะลองใช้ไม้อ่อนดูก็แล้วกัน

“คุณอารอนขา ช่วยลุกขึ้นจากเตียงฉันเถอะนะคะฉันต้องการพักผ่อนแล้วจริงๆ”

อารอนแปลกใจกับคำพูดหวานๆ จนคิ้วหนาขมวดมุ่นเข้าหากัน ร่างสูงลุกจากเตียงอย่างอัตโนมัติ ลงมายืนข้างเตียงราวกับต้องมนตร์สะกด แล้วค่อยๆ สาวเท้ามาหยุดยืนตรงหน้า หญิงสาวตกใจจนผงะ เท้าเล็กขยับถอยหนี เธอตั้งใจจะใช้คำพูดหวานๆ เพื่อให้เขาลุกออกจากเตียงแล้วออกจากห้องเธอไป ไม่ใช่ให้เขาเดินดุ่มๆ มาหาเธอแบบนี้

“คุณยั่วผม”

“ฉันเปล่านะ” เธอส่ายหน้าปฏิเสธอย่างพัลวัน ก็เธอไม่ได้ตั้งใจจะยั่วเขาเสียหน่อย และที่สำคัญถึงแม้ว่าเธอจะยั่วเขาจริงๆ เขา…เอ่อ…แบบว่า เขาจะมีอารมณ์แบบนั้นได้ยังไง ในเมื่อเขาชอบผู้ชาย

“คุณยั่วผม” เขายังคงย้ำคำเดิมน้ำเสียงทุ้มนุ่มก่อนหน้าเริ่มแหบพร่าอย่างเห็นได้ชัด

“ฉันจะยั่วคุณได้ยังไง ก็ในเมื่อคุณ…”

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!

เธอยังพูดไม่ทันจบ เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นเสียก่อน หญิงสาวผละออกห่าง แล้วรีบวิ่งไปเปิดประตู

ปล่อยให้อารอนยืนอมยิ้มส่งสายตากรุ้มกริ่มตามหลังไป

“ว่าไงจ้ะ ไมค์”

ไมค์หรือไมเคิล หนุ่มลูกครึ่งไทย-อเมริกัน วัย 28 ปี เป็นเพื่อนข้างห้องของเธอทั้งยังเป็นเพื่อนร่วมงานเธออีกด้วย ไมเคิลทำหน้าที่เป็นช่างภาพเวลาที่มีการทำข่าวเกี่ยวกับบุคคลที่มีชื่อเสียง ไม่ว่าจะเป็นนักแสดง นักร้อง นักการเมืองหรือแม้กระทั่งนักกีฬา เขาก็เคยร่วมงานมาหมดในฐานะช่างภาพมืออาชีพ ทั้งถ่ายวิดีโอและภาพนิ่ง ไมเคิลเป็นอีกคนที่ทำให้เธอคลายความคิดถึงเมืองไทย เพราะเขาพูดภาษาไทยได้ค่อนข้างดี เนื่องจากมารดาของเขาเป็นคนไทย นอกจากวีรณากับแพทริกแล้วก็มีเขานี่แหละ ที่เธอสื่อสารด้วยภาษาไทยได้

“พอดีผมไปกินอาหารกับเพื่อนมาน่ะ แล้วเห็นว่าคุณชอบกิน ก็เลยถือโอกาสซื้อมาฝาก” เขาชูถุงขนมในมือพร้อมยื่นให้เธอ หญิงสาวรับมันมาแล้วส่งยิ้มกว้างให้เขา

“ขอบคุณนะ”

“เอ่อ…งั้นผมไปก่อนนะ” เมื่อเห็นว่าค่อนข้างดึกเขาจึงบอกลา

“โอเค เจอกันพรุ่งนี้นะ”

“ครับ” เขาพยักหน้ารับแล้วเดินกลับไปยังห้องของตัวเองที่อยู่ฝั่งตรงกันข้าม

ปรียาภัทรถือถุงขนมกลับเข้ามาในห้องอย่างอารมณ์ดี จนลืมไปว่ามีชายหนุ่มอีกคนที่อยู่ในห้อง ตอนนี้อารอนย้ายตัวเองมานั่งอยู่ที่โซฟา นัยน์ตาสีเฮเซลจ้องมาที่ร่างบางอย่างไม่พอใจ

“หมอนั่นเป็นใคร” เท้าที่กำลังจะก้าวผ่านเข้าไปห้องครัวเพื่อนำขนมไปเก็บ ชะงักทันทีที่เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่ากำลังไม่พอใจ แต่เธอคิดว่าคงหูฝาดไป ก่อนจะหันหน้ามาตอบคำถามของเขา

“เพื่อนข้างห้องของฉันน่ะ อ่อ…แล้วก็เป็นเพื่อนที่ทำงานด้วย”

“ทำไมต้องมาเคาะห้องคุณดึกๆ ดื่นๆ ด้วย” ถามเสียงขุ่น

“เขาก็แค่ซื้อขนมมาฝาก” เธอบอกพร้อมชูถุงขนมในมือ

“แค่เอาขนมมาฝากเฉยๆ งั้นเหรอ”

เขาไม่เชื่อหรอก ผู้ชายที่มาหาผู้หญิงดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้จะมีเจตนาแค่เอาขนมมาฝาก โดยไม่ได้มองการกระทำของตัวเองเลยสักนิด ที่ทำมากกว่าไมเคิล โดยการเข้าไปนอนบนเตียงของสาวเจ้าอย่างถือวิสาสะ

“ก็ใช่น่ะสิ” ปรียาภัทรยู่หน้าอย่างไม่พอใจ เขาจะคาดคั้นเอาอะไรกับเธอนักหนา เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้ซักไซ้อะไรเธอต่อ ได้แต่ทำหน้าไม่สบอารมณ์ เธอจึงเดินเข้าไปในครัวเพื่อนำขนมไปเก็บ

ปรียาภัทรเดินกลับออกมาก็พบว่าอารอนก็ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม และไม่มีทีท่าว่าจะขยับตัวไปไหน ซ้ำร้ายเมื่อเห็นเธอเดินมา เขากลับเอนตัวลงนอนบนโซฟาอย่างหน้าตาเฉยแถมยังแสร้งหลับตาพริ้ม

ปรียาภัทรเดินกระแทกกระทั้นมาทรุดตัวลงบนโซฟาฝั่งตรงกันข้าม คราวนี้เธอไม่กล้าเข้าไปฉุดกระชากเขาอีก มันดูอันตรายเกินไป เธอไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์เหมือนก่อนหน้านี้ เกือบจูจุ๊บกับเกย์อีกแล้วไหมล่ะ

“นี่คุณ เมื่อไรคุณจะออกไปจากห้องฉันสักที” เธอเอ่ยขึ้นมาอย่างเหลืออด ก็ในเมื่อแขกผู้มาเยือนไม่รักษามารยาท เธอก็ไม่จำเป็นต้องรักษามารยาทกับเขาเช่นกัน

“ผมขอนอนนี่นะ ง่วงมากเลย ขับรถไม่ไหวหรอก” เขาแกล้งตีเนียน ทั้งที่ในความเป็นจริงเขาไม่ได้รู้สึกง่วงเลยแม้แม้แต่น้อย

“แต่ว่า…” ปรียาภัทรกำลังจะหาข้อโต้แย้ง แต่อารอนพูดขัดขึ้นมาก่อน

“ถ้าไม่ให้ผมนอนที่โซฟา งั้น…ผมจะไปนอนที่เตียงของคุณ” เขาตอบเธอทั้งที่ยังหลับตา ปรียาภัทรคิดว่าคืนนี้เธอคงไม่สามารถกำจัดผู้ชายหน้ามึนคนนี้ได้แน่ จึงปล่อยเลยตามเลย

“เรื่องของคุณ แต่บอกไว้ก่อนนะ ห้ามเข้าไปวุ่นวายในห้องฉันอีก แล้วที่สำคัญฉันมีผ้าห่มแค่ผืนเดียว คืนนี้เชิญคุณหนาวตายไปเลยก็แล้วกัน” พูดจบหญิงสาวก็เดินกระแทกเท้าเข้าไปในห้องนอนพร้อมกับกดล็อกประตู ชายหนุ่มลืมตามองหลังจากที่เธอหายเข้าไปในห้องแล้ว พร้อมกับยกยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ

ปรียาภัทรอาบน้ำแต่งตัวสวมชุดนอนตัวเก่งที่เธอสวมใส่มันเป็นประจำ เสื้อยืดพอดีตัวกับกางเกงกีฬาผ้านุ่มยาวถึงข้อเท้า เธอยังไม่รู้สึกง่วงนอนเท่าไร จึงเดินออกมาดูดาวที่ระเบียง

คืนนี้ท้องฟ้าดูโปร่งใส ประกอบกับดาวระยิบระยับเต็มท้องฟ้าไปหมด เมื่อได้อยู่คนเดียวหญิงสาวจึงหวนคิดไปถึงเหตุการณ์ที่ได้เจอกับเขาครั้งแรก นักฟุตบอลชื่อดังระดับโลกอย่าง ‘อารอน เรมี่’

ครั้งแรกที่เธอเจอเขาก็เกือบปีแล้ว เจอกันที่ประเทศไทย ตอนที่เขาเอาเครื่องบินส่วนตัวไปรับเพื่อนสนิทของเขาอย่างเดวิด แพทริก มอร์แกน นักฟุตบอลระดับโลกเช่นเดียวกับเขา ตอนนั้นแพทริกกับวีรณาเพื่อนรักของเธอกำลังคบหากันอยู่ แต่มีเรื่องให้ทั้งคู่เข้าใจผิดกันแพทริกเลยเจตนาจะให้อารอนไปช่วยเพื่อจะลักพาตัวเพื่อนของเธอมาลอนดอน เธอนึกเรื่องนี้ขึ้นมาทีไรก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ ไม่อยากจะเชื่อว่านักฟุตบอลชื่อดังระดับโลกทั้งสองคนกล้าคิดที่จะทำเรื่องบ้าบอแบบนั้น แต่ประจวบเหมาะกับที่แพทริกกับวีรณาปรับความเข้าใจกันได้เสียก่อน จึงไม่มีคดีลักพาตัวเกิดขึ้น แต่ยินยอมตามมาแต่โดยดี

ทันทีที่เห็นหน้าของเขาอย่างชัดๆ ใบหน้าคมคาย จมูกโด่งได้รูป ริมฝีปากหยักสีแดงสด ผมสั้นสีบลอนด์น้ำตาลที่ถูกเซตเอาไว้เป็นอย่างดี ทำให้เขาดูหล่อเหลาเพิ่มอีกเท่าตัว เธอถึงกับใจเต้นแรง แต่เพียงชั่วครู่อาการเหล่านั้นก็หายไป เพราะสายตาวิบวับที่จ้องมองมาที่เธอ และท่าทีแปลกๆ ก่อนหน้านี้ของเขา ราวกับว่าชอบผู้ชายด้วยกันซะอย่างนั้น เธอจึงเลิกใส่ใจ ก่อนจะหันหน้าไปหาแพทริกเพื่อคุยธุระของตัวเอง

เหตุการณ์ที่ทำให้เธอคิดว่าเขาเป็นเกย์ก็คือ ตอนที่เธอเดินออกมาจากห้องตั้งใจจะไปถามแพทริกเรื่องอาการของวีรณาที่นอนป่วยอยู่ห้องข้างๆ เธอเห็นอารอนลุกขึ้น แล้วใช้ร่างกำยำของเขาขังแพทริกเอาไว้ในอ้อมแขน แพทริกเบือนหน้าหนีและพยายามปัดป้องเต็มที่ แต่อารอนกลับโน้มใบหน้าลงไปแนบชิด ถึงแม้เธอจะเห็นจากด้านหลัง แต่ก็เดาได้ไม่ยากว่าอารอนตั้งใจจะจูบอีกฝ่าย ในส่วนของแพทริกเธอคิดว่าเขาไม่น่าจะใช่พวกชอบผู้ชายด้วยกัน เพราะแพทริกรักเพื่อนของเธอมากเพราะเขาเป็นคนบอกเธอเอง และจากที่เธอสังเกตการกระทำหลายๆ อย่างที่เขาแสดงต่อวีรณาก็ดูแล้วว่ารักเพื่อนของเธอจริงๆ ทั้งยังพยายามปัดป้องเมื่ออารอนโน้มใบหน้าลงมาหาแต่ในส่วนของอารอน ทีแรกในใจของเธอแบ่งเป็นสองฝักสองฝ่าย อีกใจเธอก็คิดว่าเขาเป็นพวกที่ชอบผู้ชายด้วยกัน แต่อีกใจก็คิดว่าเขาแค่อาจจะหยอกล้อกันตามประสาเพื่อน จนกระทั่ง คืนวันหนึ่งที่เธอและอารอนไปทานมื้อค่ำที่บ้านของแพทริก