เมื่อบ้านเรือนกลับมาสู่สภาวะปกติ เขาก็ยอมให้บุญเลิศกลับมาทำงานและอาศัยในเรือนทาสได้ตามเดิม
บุญเลิศยังคงทำงานอยู่ในฐานะทาสเหมือนแต่ก่อน แม้เขากับพิมพิไรจะมีใจต่อกัน แต่ก็ยังไม่สามารถที่จะเปิดเผยให้ใครรู้ได้ มีเพียงคุณหลวงและบ่าวคนสนิทของพิมพิไรเท่านั้น ที่รับรู้เรื่องนี้
ส่วนพิมพิไรก็ต้องรักษาภาพพจน์ของผู้เป็นนายสูงศักดิ์เอาไว้ แม้ในหัวใจจะคอยคิดถึงแต่บุญเลิศอยู่ตลอดเวลาก็ตาม
แต่ในคืนหนึ่ง ที่บรรยากาศเย็นฉ่ำไปด้วยสายฝนและสายลมพัดโชย ความคิดถึงและโหยหาต่อกันของทั้งสอง ก็ไม่อาจห้ามใจของบุญเลิศกับพิมพิไร ให้นิ่งเฉยได้
ทาสหนุ่มจึงปีนขึ้นไปบนห้องของพิมพิไรทางหน้าต่างด้วยความกระสัน เขาบอกกับตัวเองว่า ยังไงวันนี้ ก็ต้องจัดบทรักที่รวมทุกรสชาติให้กับเธอ
เมื่อร่างใหญ่เข้ามาอยู่ในห้องของหญิงสาวแล้ว เขาก็เห็นเธอนอนเปลือยกายอยู่บนเตียง สองมือลูบไล้ไปตามเรือนร่าง เหมือนกำลังอุ่นเครื่องเพื่อรอการสน
