“เฮ้ย...ไอ้คุณหลวงมันอยู่นั่นไง ลูกสาวคนสวยของมันก็อยู่ด้วย พวกเราจับมันไว้ อย่าให้หนีได้”
“ไปลูกพิม รีบหนีไปเร็ว ไม่ต้องห่วงพ่อ”
“เจ้าคุณพ่อพิมไม่ไป พิมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ถ้าเจ้าคุณพ่อไม่ไปด้วย”
“ลูกหนีไปก่อน เดี๋ยวพ่อจะต่อรองกับมันเอง ไม่ต้องห่วงนะลูก”
“เจ้าคุณพ่อ ดูแลตัวเองดี ๆ นะ เจ้าคะ”
เธอพูดจบ ก็ทำท่าจะวิ่งลงไปจากเรือน
“จะหนีไปไหนแม่คนสวย มาให้พวกพี่ยัดเยียดความเป็นผัวซะดี ๆ ฮ่า ๆ”
ร่างใหญ่ถือดาบเข้ามาใกล้ จากนั้นมันก็เอื้อมมือเข้ามากำลังจะคว้าตัวเธอ แต่คุณหลวงก็เอาตัวบังไว้ แล้วใช้สองมือ ผลักโจรชั่วจนมันเสียหลักล้มลง
“วิ่งไปเลยลูกพิม วิ่งหนีไปไกล ๆ”
คุณหลวงพันเดชมองเห็นลูกสาววิ่งจากไปจนลับตา แต่ขณะที่เขาหันหน้ากลับมา ก็ถูกกำปั้นของโจรผู้นั้น ชกเข้าที่ใบหน้าจนร่างเซ ก่อนจะพลัดตกจากบันได ลงไปนอนแน่นิ่งอยู่ตรงเบื้องล่าง
“ไอ้แก่มึงอย่าอยู่เลย ตายซะเถอะ!”
โจรชั่วพูดพร้อมกับ
