Lumakad si Dylan palayo sa may pool habang karga siya na walang kahirap-hirap tulad kahapon ng madapa siya sa sahig. Pero mas malapit ngayon kumpara kahapon. Mas malakas din ang kabog ng kanyang dibdib. Hindi rin naghihiwalay ang kanilang mga mata. Pakiramdam niya tumigil ang ikot ng mundo. Wala siyang ibang naririnig kundi ang malakas na kabog ng kanyang dibdib.
"Are you ok, Hannah?" Dylan asked her, naibaba na pala siya ng binata ng hindi niya namamalayan nasa semento na pala ang kanyang mga paa. Pero nanatili pa rin silang malapit sa isat-isa ni Dylan. At hin pa rin naghihiwalay ang kanilang mga mata na tila nag uusap at nagkakaintindihan naman.
"Be careful next time, Hannah," sabi pa nito. Bakit ba kailanga pa nitong banggitin ang pangalan niya sa ganoong paraan. Lalo tuloy siyang na
