เธอตาเหลือกหันหลังกลับมามองเขาด้วยสีหน้าตะลึงงัน เขากล้าพูดกับเธอขนาดนี้แล้วยังยืนยิ้มเหมือนไม่เกรงกลัวอะไรเลย
“นี่นาย !! จะมากไปแล้วนะ!!!”
“หรือว่าผมพูดไม่จริง” เขายิ้มร้าย ท้าทาย ตวัดสายตามองเธออย่างหยาบหยาม “คุณหนูน่าเอามากครับ ถ้าผมได้เอา ผมจะเอาให้หนักเลย สวยชะมัด”
เธอเถียงไม่ออกเลย เขาพูดจริงทุกคำเชียว แต่คนอย่างเขาไม่มีสิทธิ์มาพูดอะไรอย่างนี้ เขาไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะพูดได้ แต่ทำไมลึก ๆ แล้วเธอกลับรู้สึกดีล่ะ เธอไม่ได้รู้สึกโกรธเขาสักนิดเดียว คำพูดหยาบคายของเขาทำให้ใจเธอเต้นรัวไปหมดแล้วเนี่ย ไอ้หนุ่มกรรมกรปากดีคนนี้ช่างไม่กลัวอะไรเลยใช่มั้ย
“จะมากไปแล้วนะ!”
“คุณหนูจะได้มีข้ออ้างไล่ผมออกไง” เขาขยับใบหน้าเข้าใกล้ใบหน้าเธอ ส่งสายตาหวามเชื่อมปนหื่น ลมหายใจอุ่นซ่านรดรินบนริมฝีปากอิ่ม “บอกคุณพ่อไปว่าผมชอบคุณหนู ผมพูดเทะโลมคุณหนู ผมใช้สายตาลามกมองคุณหนูแบบนี้”
หัวใจของอรปรียาเต้นรั
