พรหมพ่ายรัก

พรหมพ่ายรัก : เล่าให้ใครฟังไม่ได้...2

ว่าแล้วร่างสูงก็เดินลงมาที่ห้องรับประทานอาหาร ก่อนที่จะลอบมองหญิงสาวอยู่เป็นระยะ เขาจะยังไม่ถามเธอต่อหน้าทุกคน แต่เขาจะรอจังหวะตอนที่อยู่สองคน แล้วถามเรื่องนี้กับเธอ เขาอยากรู้ว่าถ้าเธอเห็นสร้อยข้อมือเส้นนี้ เธอจะยอมรับหรือเปล่าว่าเธอคือผู้หญิงที่นอนกับเขาคืนนั้น

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่เขาพยายามปฏิเสธมาตลอด จะเป็นคนที่ได้ขึ้นเตียงกับเขา และเขาก็ดันติดใจในความบริสุทธิ์ของเธอด้วยนี่สิ โลกนี้ไม่ยุติธรรมกับเขาเลย มันกำลังเล่นตลกกับเขา อย่างที่เขาไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ

บรรยากาศบนโต๊ะอาหารวันนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของคุณพิมอักษรและเพียงอร ส่วนทั้งสามคนที่เหลือก้มหน้าก้มตารับประทานอาหาร พงศกรนั้นลอบมองเสี้ยวหน้าของหญิงสาวอยู่หลายต่อหลายครั้ง โดยที่เธอไม่รู้ตัว ส่วนคนอื่นก็ไม่ได้สนใจ ได้แต่เพลิดเพลินไปกับสองแม่ลูก

หลังจากที่รับประทานอาหารเสร็จ ปารวีกำลังจะกลับบ้าน ซึ่งปกติแล้วเพียงอรจะให้คนขับรถไปส่งปารวีที่บ้าน เนื่องจากว่ามันดึกมากแล้ว ทำให้เพียงอรเป็นห่วงปารวี และระหว่างทางที่ปารวีกำลังเดินไปที่รถ พงศกรก็มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ นั่นทำให้ปารมีมีอาการตกใจและหน้าซีดอีกรอบ

“พี่กรมีอะไรหรือเปล่าคะ” หญิงสาวพยายามจะฝืนเอ่ยออกไปอย่างไม่รู้สึกอะไร

“มีสิ อันนี้มันสร้อยข้อมือของมิ้นท์หรือเปล่า” พงศกรยื่นมันให้หญิงสาว ซึ่งปารวีจำไม่ได้ว่าเธอทำหล่นที่ใด เธอจึงตอบรับออกไปด้วยความดีใจ

“ดีใจที่สุดเลยค่ะ สร้อยเส้นนี้มันหายไปตอนไหนก็ไม่รู้ ขอบคุณมากนะคะพี่กร” ปารวีเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม เธอไมได้รู้เลยว่าอีกฝ่ายมองเธอด้วยแววตาเช่นไร