رواية همجى بدرجة وسيم
الفصل العاشر
بقلمى / هدير خليل
مالك أخذ يتحرك فى نومته و يفتح عينيه بنعاس ف وجد والده يأخذه فى حضنه و هو شارد الذهن و ينظر ل الفراغ و كإنه فى عالم اخر لم يفق من ذكرياته مع ياسمين الإ على لمسات مالك لوجه .
مالك :- انت ليه منمتس لغاية دلوقتى .
آدم بابتسامه باهته .
آدم :- مش جايلى نوم انت ايه اللى صحاك عايز حاجه .
مالك :- لا مس عايز حاجه بس المنبه ليه ساعه بيرن جنبك و انت موقفتهوس .
كشر آدم ما بين حاجبيه باستغراب .
آدم :- منبه ايه ؟
مالك :- منبه الفجر يالا قوم عل**ن نروح نصلى سكلك كنت سرحان عل**ن كده مسمعتهوس .
يكمل مالك حديثه و هو يرفع اصبعه فى وجه ادم بتحذير .
مالك :- بس انا بحذرك إياك تكون سرحان فى واحدة كده ولا كده انت فاهم .
آدم و هو يزيح مالك من بين أحضانه
آدم :- هو اللى يخلف خلفه زيك يفكر فى واحدة ولا اتنين قوم خلينا نتوضى قبل ما يقيموا الصلاة .
