“ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้อยากเป็นเมียคุณตุลย์” ใบบุญตอบเสียงสั่น
“แต่ฉันอยากได้เธอเป็นเมีย” ไม่รู้เพราะความเมาหรือเปล่า ทำให้ตุลย์เอ่ยออกมาอย่างนั้น ก่อนที่จะโน้มใบหน้าลงมาบดจูบลงที่กลีบปากบางของหญิงสาว กลิ่นแอลกอฮอล์จากเขากลับไม่ทำให้เธอรู้สึกรังเกียจแม้แต่น้อย แต่ดันไปรู้สึกดีด้วยกับสิ่งที่เขากำลังทำกับตนเอง มันทำให้ใบบุญรู้สึกไม่เข้าใจตนเองจริงๆ นี่เธอเป็นอะไร ทำไมปล่อยให้เขาล่วงเกินตนเองไปมากขนาดนั้น แล้วมันจะหยุดที่ตรงไหนล่ะ ถ้าแม้แต่ตัวเธอยังไม่สามารถหักห้ามใจตนเองได้เลย
เขายังคงบดจูบอยู่อย่างนั้นแล้วควานหาความหอมหวานจากโพรงปากบาง อย่าว่าแต่คนถูกจูบเลย ตอนนี้คนเริ่มก็ไม่สามารถหยุดตนเองได้แล้ว เริ่มแรกว่าว่าจะแค่แกล้งเธอ แต่มาตอนนี้เขากลับหยุดมันไม่ได้แล้ว เพราะความหอมหวานจากโพรงปากบางนั่นเอง
มือหนาเข้าไปโอบรั้งร่างบางให้มาแนบชิดกับอกกว้างของเขา ก่อนที่จะใช้มือของเขาลูบไล้ไปทั่วทั้งร่างของ
