“ผมต้องขอโทษคุณเตชิตด้วยนะครับที่ผมขี้ขลาดเกินกว่าที่จะหยุดนิดาได้ตั้งแต่แรก แต่หลังจากนี้นิดาจะไม่กลับมารบกวนคุณอีกผมสัญญา” เสกสรรค์กล่าวจริงจัง นั่นทำให้เตชิตรู้สึกสงสารเขาอย่างมาก ที่ต้องเจอนิดาทำให้เขาเจ็บปวดเช่นนี้
“ต้องการความช่วยเหลืออะไรบอกผมได้นะครับ” เตชิตกล่าวอย่างมีไมตรี ดูเหมือนว่าเรื่องทุกอย่างกำลังจะจบลงด้วยดี ในขณะที่นิดารู้สึกว่าความหวังทั้งหมดของตนเองพังทลายลง เธอต้องกลับไปอยู่กับเสกสรรค์ ผู้ชายจนๆ ที่ไม่มีอะไรเลย ความหวังที่จะครอบครองทรัพย์สมบัติมหาศาลของเตชิตต้องจบลงเพียงเท่านี้
“ขอบคุณในความมีน้ำใจครับ ผมคงไม่กล้ารบกวน เพราะที่นิดาทำมันก็มากเกินไปอยู่แล้ว” เสกสรรค์กล่าวด้วยความเกรงใจ ในขณะที่เตชิตพยักหน้ารับด้วยความเข้าใจ
“ไปกันเถอะดา” เสกสรรค์กึ่งจูงกึ่งลากนิดาออกไปจากบ้านของเตชิต แต่นิดาก็ยังขืนตัวไว้ เสกสรรค์จะไม่ยอมตามใจเธออีก เขาต้องพาเธอออกไปจากที่นี่วันนี้ให้
