เหนือฟ้ายืนกอดอกมองร่างสูงของศัตรูหมายเลขหนึ่งที่กำลังนั่งเล่นการพนันอยู่ในคาสิโนของเขา อยากจะเป่าหัวให้มันตายตรงหน้าใจจะขาด แต่ทว่าเพราะอำนาจที่มีไม่ต่างกัน จะทำอะไรบุ่มบ่ามยิ่งไม่ได้
“แม่งกวนตีนกูชิบหาย”
ลูคัสสบถออกมาอย่างหงุดหงิด เขาเกลียดมันเข้าไส้ แล้วยิ่งมารู้ว่ามันมาลอบฆ่าไอ้เพื่อนสนิทตัวเองข้างๆ ความเกลียดก็เพิ่มทวีคูณเข้าไปอีก
“อยู่ๆ ทำไมมันมาได้วะ”
“กูไประเบิดโกดังเก็บของมัน”
“เออ! สมน้ำหน้า”
เหมือนไอ้ไทก้าจะรู้ว่าพวกเขายืนมองอยู่ มันส่งยิ้มเย็นยะเยือกออกมา ก่อนจะเดินดิ่งตรงเข้ามาหาด้วยสีหน้าหน้ากวนอยากจะกินอวัยวะเบื้องล่างตามแบบฉบับของมัน
“ว้าว คุณเหนือฟ้าเจ้าของคาสิโนมารอรับผมเองเลยเหรอครับ”
“เออ! กูมารอรับพามึงไปลงนรก”
“ฮ่าๆ ใครกันแน่ที่จะลงนรก มึงกล้ามากที่มาระเบิดโกดังกู”
แม้ริมฝีปากจะยกยิ้มให้ถึงกระนั้นแววตาของไทก้ากลับเต็มไปด้วยความโกรธแค้น เขามาที่นี่เพื่อท้าทาย
