หญิงสาวพยักหน้ารับส่ง ๆ เธอหันรีหันขวางหาอะไรทำเพื่อไม่ให้ตัวเองว่างจนเป็นเป้าสายตา ทุกการพูดคุยและการแสดงออกล้วนอยู่ในสายตาของคนที่ยืนอยู่เบื้องหลัง ชลธรเดินออกมาสักพักใหญ่แล้ว เขายืนพิงบานประตูไม้เพื่อรอดูการเอาตัวรอดของปาลิน ซึ่งต้องยอมรับว่าเบญจานั้นดูมีชั้นเชิงมากกว่าหลานสาวหลายเท่าตัวนัก
“อ้าวคุณ หิวหรือยังคะ” แจ๋มทักทายคนที่ยืนพิงบานประตูอยู่ ทำให้ทุกสายตาหันไปยังเขา
“ครับ”
“มานั่งตรงนี้สิคะคุณ”
เบญจาเรียกเจ้านายของหลานสาวด้วยตัวเอง ปาลินเป่าลมออกจากปากอย่างโล่งใจ โดยสายตาของทั้งสองบังเอิญสบกันอย่างไม่ตั้งใจ ชลธรหันสายตากลับมา แต่รอยยิ้มที่มุมปากยังไม่จางหาย ทำให้ปาลินรู้ว่าเขาได้ยินทุกอย่าง ช่างเถอะ... บางทีการมีเขาอยู่ร่วมโต๊ะ ก็ดีกว่าที่เธอต้องยืนให้ยายซักถามโน่นนี่ ขืนเป็นอย่างนั้นไม่พ้นคืนนี้หรอก ความจริงคงได้เปิดเผยเป็นแน่
เป็นไปตามคาด... เมื่อหัวข้อสนทนาบนโต๊ะอาหารเป
