บทที่ 44
ตื้อ
หลายวันต่อมา
ผลัก!
ร่างบางของน้ำหวานชนเข้ากับร่างสูงของใครบางคนเข้าอย่างจัง เธอเงยหน้าขึ้นแล้วเห็นว่าเป็นมาร์ชที่เดินชนกับเธอ
“ขอโทษค่ะ พี่มาร์ช”
“ขอโทษเช่นกันครับ เจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ” มาร์ชพูดพร้อมส่งยิ้มให้
“ไม่ค่ะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ พอดีน้ำหวานรีบเลยไม่ทันมอง”
“รีบไปเรียนเหรอครับเดินไปด้วยกันไหมพอดีพี่ก็มีเรียนที่ตึกนี้เหมือนกัน”
“เอ่อ..ก็ได้ค่ะ” หลังจากลังเลแต่พอเห็นรอยยิ้มที่จริงใจของมาร์ช เธอก็ตอบตกลง
“ป่ะ ไปกันครับ”
มาร์ชแอบยิ้มเพราะตั้งใจเดินชนไม่ใช่อุบัติเหตุอย่างที่น้ำหวานเข้าใจ เมื่อวานตอนอยู่ชมรมเห็นถูกเตวินทร์ลากออกมาจากห้องเก็บของ ยอมรับว่าเสียดายอยู่ไม่น้อยที่น้ำหวานแอบกิ๊กกับเตวินทร์
แต่แล้วไงล่ะ ก็เขาสนใจเธอไปแล้ว กินซ้ำเตวินทร์ก็คงไม่เสียหายอะไร สวยใสนมโตขนาดนี้ใครจะไม่อยากได้ อีกอย่างเด็กมันก็คงง่ายไม่ได้เล่นตัวอะไร
คงเป็นภาพชินตาทุกเย็นใต้อ
