หลายวันต่อมา
#มหาวิทยาลัย
"ใบหยก..."
"...."ฉันแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินเสียงของพัดชา แล้วเดินขึ้นไปยังด้านบนของตึกทันที
"คุยกันหน่อยได้ไหม เรากับพี่นับล่า...."
"เลิกพูดเรื่องนี้สักที เธออยากจะคบกับเขาอยากจะเอากับเขาก็เรื่องของเธอไม่ต้องมาบอกให้ฉันรู้ เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว"ฉันพูดเสียงแข็ง
"เราขอโทษนะเราไม่รู้ว่าหยกกับพี่นับล่า..."
"ฉันว่าฉันแสดงออกมาตั้งนานแล้วนะว่าฉันรักพี่นับล่า เธอดูไม่ออกเองหรือว่าแกล้งโง่อยากได้ผู้ชายของเพื่อนกันแน่"
"ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะหยก"
"ฉันก็เป็นคนตรงๆของฉันแบบนี้มาตั้งนานแล้วเธอเองก็น่าจะชินนะ อ้อ...ลืมไปว่าเธอยังไม่เคยเจอกับตัวนี่นา นี่ไงเจอกับตัวแล้วรู้เอาไว้ซะนะว่าฉันไม่ใช่คนดีไม่ใช่คนพูดเพราะ ฉันเป็นคนพูดตรงๆคิดอะไรได้ก็พูดออกไปแบบนั้น และฉันก็พูดตามที่ฉันเห็นด้วย"
"เราเป็นเพื่อนกันมาก็ตั้งนานนะหยก อย่าให้อะไรมันมาทำลายมิตรภาพดีๆระหว่างเราเลย"
