พ่อผัวใจร้าย

แรงปรารถนาอันคุกรุ่น

“เพราะพ่อไม่รู้ไงคะ ว่าหนูแซ่บแค่ไหน อย่างยัยเพียงขวัญน่ะ สู้หนูไม่ได้หรอกค่ะ” เพราะนอกจากเธอจะลีลาเด็ดเผ็ดร้อนเกินพิกัดแล้ว ความสวยสาวขาวอวบอัดยังน่าฟัดน่าอึ๊บกว่าใคร หากไปถามผู้ชายในอำเภอนี้ ร้อยละเก้าสิบเก้าจะต้องอยากได้เธอเป็นเมียกันทั้งนั้น

“โอยยย ยังไม่เสร็จเลย” เธออดที่จะโอดครวญไม่ได้ หลายคืนมาแล้วที่บทรักมันค้าง ๆ คา ๆ ถูกขัดขวางกลางคัน ไม่ได้ขึ้นสวรรค์อย่างที่ตั้งใจ

“ต้องใช้นิ้วอีกเหรอ ฮึ่ม! มีผัวก็เหมือนไม่มี” เพราะเธอเป็นคนเสร็จช้า ก็เลยต้องใช้เวลามากหน่อย บางคืนผัวเสร็จไปสามรอบแล้ว แต่เธอยังไปถึงไหนเลย

“อูววว อือออ ซี๊ดส์ ผัวขา ช่วยเมียด้วย...” เธอหลับตาลง ครวญเสียวหาผัว จินตนาการถึงตอนร่วมรักกับผัวครั้งแรกที่ห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาในโรงยิมของโรงเรียนมัธยมประจำอำเภอ !

“อ่า...ซี๊ดส์....อือออ”

เซ็กส์ที่แสนตื่นเต้นในตอนนั้น สร้างความสุขสมให้แก่เธอชนิดที่ลืมไม่ลงทีเดียว ขณะผู้อำนวยการโรงเรียนกำลังกล่าวให้โอวาทแก่นักเรียนในวันครู แต่ในห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาของโรงยิม...

“อูววว น้ำผึ้ง...” ครูต่อชัยต้องพยายามเก็บกลั้นความเสียวเอาไว้ ขณะดุ้นเนื้ออยู่ในปากของสาวสวยแสนซนอย่างน้ำผึ้ง ลูกสาววัยยี่สิบปีของภารโรง

“ชู่วส์” ดวงตากลมแป๋วแหงนมองชายหนุ่มอย่างใส่ซื่อแต่ยั่วเย้าเว้าวอน ปากอมดูดหัวลำเอ็น ลิ้นโรมเลียดื่มด่ำ มือน้อยจับโคนตอไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

“อ่า...อ่า...อาห์” เสียงครางแผ่วเบาของครูหนุ่ม ใบหน้าคร้ามเกร็งแดงก่ำตามอารมณ์กำหนัดของเขา บ่งบอกถึงความตื่นเต้นสุขสมระคนกัน

“โอ๊ะ!” ลิ้นปากของเธอบำเรอจนเขาทนไม่ไหว ฉีดน้ำรักขาวข้นออกมาจนเต็มลำคอของเธอ “อ่าห์”

เขาสาสมใจที่ได้ปล่อยมันในปากของผู้หญิง เขาเริ่มรู้จักตัวตนของตัวเองก็เมื่อได้พบกับเธอ ผู้หญิงที่ทำให้เขายอมเผยตัวตนออกมาอย่างไม่อาย ว่าผู้ชายสุภาพแสนดีเหมือนพระเอกในละครอย่างเขา ชื่นชอบการมีเซ็กส์แบบรุนแรงเป็นชีวิตจิตใจ ซึ่งเธอก็สามารถตอบสนองเขาได้โดยไม่ขัดขืนฝืนใจ

“อูยย ดูดแรงจัง ผัวขา...” สองนิ้วคู่ขยี้เม็ดกระสันเสียวสลับกับนวดเคล้นอย่างเมามันส์ หลับตานึกถึงตอนที่โดนครูหนุ่มลงลิ้นแล้วดูดกินชิมไชอย่างสุขสม ภายในห้องพักของโรงเรียนแล้วสุดสยิวไปทั้งตัว

“อ๊า...” เซ็กส์ที่แสนตื่นเต้น เกิดขึ้นภายในโรงเรียนอย่างสม่ำเสมอ เกือบแทบทุกที่กลายเป็นจุดเริงรักระหว่างเธอกับครูต่อชัย ดูเหมือนเขาจะชื่นชอบการแหกกฎพอๆกับแหกร่องรักของเธอ “โอ้ววว...”