"พ่อเลี้ยงรักษา มาพอดีเลย" พ่อเลี้ยงต้นสักเอ่ยทักทายขึ้นด้วยรอยยิ้มอารมณ์ดี
"สวัสดีครับพ่อเลี้ยงต้นสัก"
"ฉันคิดว่าพ่อเลี้ยงอยู่บ้าน ก็เลยเอาผลไม้สดที่เมียฉันปลูกมาฝาก เมียฉันปลูกอะไรก็งามไปหมด ก็เลยอยากให้ทุกคนได้ลองชิม"
"พ่อเลี้ยงก็ขยันมาเยี่ยมผมจังเลยนะครับ" รักษาเดินมาทิ้งตัวนั่งลงข้างกายภรรยา ซึ่งหญิงสาวนั่งถัดจากมารดาของตน
"พ่อเลี้ยงต้นสักมาได้สักพักใหญ่แล้วล่ะลูก" คนรังสิมาพูดขึ้น
แต่นางก็รู้สึกแปลกใจ เพราะบุตรชายเคยพูดว่าไม่อยากเจอหน้าพ่อเลี้ยงต้นสัก แต่วันนี้รักษากลับเลือกที่จะมาเผชิญหน้าเอง
"พ่อเลี้ยงต้นสักดูรักเมียจังเลยนะครับ ชื่นชมเมียตลอดเลย เมียผมก็ทำกับข้าวอร่อยมาก ถึงแม้ว่าจะยังปลูกอะไรไม่ค่อยเป็น แต่ในฐานะนายหญิงของไร่ ในอนาคตเธอก็จะทำเป็นทุกอย่างเหมือนกัน อ้อ อีกอย่างเมียผมยังอายุน้อยๆ อยู่ เรากำลังวางแผนที่จะมีลูกด้วยกันหลายคน"
รักษาพูดตั้งใจพูดทิ่มแทงใจดำพ่อเลี้
