“เดี๋ยวมีคนเข้ามาในห้องน้ำค่ะเฮีย” เธอพยายามดันเขาออกห่าง
“กลัวใครเห็น ไอ้พวกหนุ่ม ๆ ที่รุมกันเอาใจรึไง” คำประโยคของเขาทำให้พริมารู้ว่าเถื่อนกำลังโกรธ
“ไม่ใช่อย่างที่เฮียเห็นนะคะ”
“ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วเป็นอย่างไหน เฮียเห็นว่าพรีมหัวร่อต่อกระซิกกับพวกมัน ให้มันตักโน่นตักนี่ให้ ไม่ลากมันเข้ามาในห้องน้ำด้วยล่ะ”
“เฮียคะ เฮียกำลังเข้าใจผิดนะคะ” พริมาพยายามอธิบาย แต่เถื่อนบดจูบเธออย่างดุดัน ร่างของเขาเบียดเข้าหาพร้อมทั้งควานมือนวดเฟ้นไปทั่วเรือนร่าง
“เฮียคะ พรีมขอร้อง” พริมาเสียงสั่น เขาจูบเธอแบบนี้ลิปสติกเธอก็เลอะปากไปหมด เสื้อผ้าก็ยับย่น ออกไปข้างนอกคนคงรู้ว่าเธอเข้ามาทำอะไรในห้องน้ำ
เธออาย พริมาบอกตัวเอง...
“พรีมขอ เฮียจะให้” คนโมโหหึงรั้งกระโปรงยาวแค่เข่าของเธอขึ้นไปเหนือสะโพก ขยำสะโพกผายงอนงามของเธอไม่เบานัก ทำให้พริมาต้องกัดปากเอาไว้ไม่ให้ส่งเสียงร้องครางออกมา
เถื่อนเป็นคนโมโหร้าย
