MINT ACADEMY 5: CHAOS

CHAPTER 4: THE ABANDONED BUILDING

Hinihingal akong nakarating sa abandoned building kung saan papunta ang kotse na sinakyan namin ni Henry. I know something was wrong but I didn't mind it. Ah, this is my fault.

Nang makarating ako sa harap ng abandoned building hindi ako basta basta pumasok bagkus ay nagtago ako dahil alam kong mga normal lang sila na tao. Wala akong nararamdaman sa loob na may taong kagaya ko na may ability. Maybe they didn't know that we have the same ability as theirs but they are aware that we can do some martial arts for our self defense.

Hinintay ko sa may tagong lugar ang mga kaibigan ko dahil alam ko na anytime soon ay nandito na sila. They won't do something dangerous without me or Henry. Naramdaman ko na papalapit na ang mga kaibigan ko. So, I send them an emotion signal para malaman nila kung nasaan ako. It may looks like I am talking to them but not through mind but through emotions or feeling. This is part of my ability- I can make an emotion became words on my own accord.

Nang makarating sila sa tinataguan ko ay nakita ko agad ang pag-aalala nila na nakasulat sa mata nila. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin nila but I have to, I am after all a second in command.

"What happened?" Nag aalalang tanong ni Yana sa akin.

"I don't know how to start but I will tell you later the details. First, we have to think how to rescue Henry withouth them noticing us. Secondly, I will be the acting leader for now. But, once we finally recued Henry I am going back as a member."

They all bobed their head and Yana asked once again, "Then give us a short story telling." Seryoso nyang sabi.

Tumango naman ako. "When we're finally here at school I felt something wrong so I told Henry that I want to ask the guard for something and he will be going to where we supposed to be." Huminga ako ng malalim at saka tumingin sa kanila, "Doon ko na lang nalaman na hindi pala pinalitan ni Miss Raquel ang driver natin and oddly, hindi iyon ang driver namin ni Henry."

Sumeryoso naman ang mukha nila at alam ko na nag-aanalyze din sila ng mga pwede nilang mai-ambag sa pag-rescue kay Henry. Kaagad naman ako napatingin sa entrance at kumunot ang noo ko.

"Hurry, magtago. May dadating na may ability. I don't know what that person's ability but we have to be careful."

Kaagad din naman silang naalarma at napaakyat na lang kaming lahat sa malaking balete tree. Kinabahan pa nga ako dahil ramdam ko na bukod sa amin may kasama kaming hindi namin alam.

"Sorry for interrupting your rest, mister." I whispered, "We just have to hide from that person." I added.

Alam ko na bukod sa mga tao ay may iba pang elemento ang mundo at naniniwala ako doon. Siguro dahil na rin sa aware kami na may mga kakaiba kaming abilidad kaya na rin ako naniniwala, and because of that alam kong may ibang elemento sa puno na ito. I don't want to disturb that element but we have to find something that can hide us and this balete tree can hide us from our enemies.

Nakita naman namin ang grupo na naglalakad papunta sa bandoned building. Kung siguro part pa rin ito ng school baka hindi na kami mag alinlangan pa na pasukin ito- but no. Hindi ito part ng school so we shouldn't act recklessly.

Isang lalaki ang naglalakad sa unahan at may dalawang babae na naglalakad sa likuran nya. Parehas may hawak na brief case ang dalawang babae at parehas din silang nakasuot ng business attire. Hindi ko alam kung businessman ba ang lalaking nasa unahan but I have this bad feeling.

Hindi ko sya pwedeng basta basta pakiramdaman dahil alam kong mararamdaman nya na may nagmamasid sa kanya and they will be aware na nandito kami sa malapit. We have to be careful for Henry. Ayokong may mangyaring masama sa kanya at ayokong may mawala pa sa amin.

Nang pasok na ang tatlo sa loob ng abandoned building ay kaagad ko naman sinenyasan ang mga kaibigan ko dahil ramdam ko na may mangyayaring masama sa amin once na magtagal pa kami sa puno. Naglakad kami papalayo sa puno at nang makalayo na rin naman kami ay doon na ako nakaramdam ng ginhawa.

"Ako lang ba o talagang feeling ko hindi ako kumportable sa punong iyon?" Nakangiwing sambit ni Mark.

"Well, siguro naman lalaki, hindi. Feeling ko rin kasi may privacy tayong na-invade sa pagtago natin sa lugar na iyon eh." Sagot naman ni Kass.

Mukhang hindi lang ako ang nakaramdam ng kakaiba sa punong iyon ah. Well, okay na rin siguro at least hindi ko na rin sa kanila kailangan pang ipaliwanag kung bakit kami agad bumaba doon.

"May nakatira ata doong hindi natin nakikita," Jullia said and we nod.

"May nakatira man doon o wala eh parang ayoko pa rin talaga magtagal sa punong iyon." Dagdag naman ni Min.

"So, ano na ang plano?" Agad naman na pagbabago ni Yana sa usapan namin.

I know na nag aalala na sya para kay Henry and anytime soon baka may mangyari na kay Henry.

"First, we have to take an invisibility pills." Sabi ko at agad ko naman inilabas sa pandora's pouch ko ang anim na invisibility pills. "Hindi tayo pwede basta basta magpakita sa kanila, not until we know kung anong kailangan nila."

"So hihintayin natin na may mangyayari kay Henry na masama?" Taas kilay na sambit ni Yana at saka sya nag cross arms.

Umiling naman ako, "Hindi, ang ibig kong sabihin ay for sure na magsasalita ang lalaking iyon kay Henry once na magtanong tanong si Henry. Also, hindi naman natin hahayaan na may mangyaring hindi maganda kay Henry. We will do everything to prevent them for hurting him." Kaagad din naman nawala ang pagkainis sa mukha ni Yana at saka tumango tango. Hindi ko naman siya masisisi eh, nag aalala lang naman siya.

When we already take the invisibility pills we finally took an action. Naglakad kami papalapit sa abandoned building and nakita naman namin na nakaawang ang pinto. Hindi ata talaga nila ito sinara.

"So, you're the famous number one of Sophomore Verdant Ellipse, named Henry."

Kaagad naman kaming napapunta sa kung saan galing ang boses na iyon at agad naman namin nakita si Henry na nakaupo sa isang upuan at nakatali ito. Kaagad ko naman hinawakan si Yana dahil nararamdaman ko na anytime soon ay papakawalan nya si Henry.

Binigyan ko naman sya ng emotion signal na 'this isn't the right time yet. Alam ni Henry ang ginagawa nya. He knows we're here.' at naramdaman ko rin naman kaagad na kumalma si Yana. He really knows na nandito kami dahil napatingin sya sa gawi namin and he smiled. He can see us on his fragments of future. Although hindi direct sa amin ang fragments na iyon alam pa rin niya na darating kami. Hindi nya kasi magamit sa amin ang ability nya kapag hindi sya binigyan ng tamang oras para gawin iyon. It will took him too much time to know our future but he used the people around him to know where we are.

"I am, so what's your deal? Bakit ako nandito?" Matapang na tanong ni Henry.

Napabuntong hininga naman ang lalaki at ngumiti ito. Feeling ko may mali, I mean, feeling ko parang may kakaiba sa lalaking ito.

"Alam mo ba..." Bigla naman akong kinilabutan nang magsalita ang lalaki. Sabi na nga ba eh.

Bakla!

I wanted to be friends with most of gays but I found not a single one on the academy. Maybe meron pero tinatago lang?

"If your just accept my offer before then hindi sana mangyayari ito." Bigla naman kaming kinilabutan. Ewan ko ba feeling ko nakakadiri.

Tiningnan ko naman si Yana at sa itsura pa lang nya alam ko na na wala na siya sa mood. I know na naiinis na sya, na nagseselos na sya, kahit na beki pa ang taong yan nakakaselos pa rin. Kahit naman ako magseselos din ako if ever na may ganyan makipag usap kay Marvin. Tipong akala mo eh may gagawin silang hindi kanais-nais.

"Offer before? Hindi ko maalala na nakilala kita noon or na meet man lang." Halata sa boses ni Henry na naiinis na sya. I know kasi na alam nya na nandito si Yana and knowing his girlfriend alam kong alam na nya ang takbo ng utak ni Yana ngayon. "Also, you asked my name and yet you know me." And he gave a provoking smile.

"Boy, don't test my patience," The gay said with a serious tone of voice. The heck? Bipolar ba ang isang ito? "I asked you nicely before pero hindi ibig sabihin ay tatanggap ako ng no ulit galing sa iyo. Pity, kung hindi lang sana bumaba yung pumapangalawa sa rango baka dalawa kayo at naka-hit ako ng jackpot. But still, okay na rin dahil nahuli kita. You know, hindi ka makakatakas sa akin kahit gaano ka pa katalino." And he gave Henry a smirk.

Yung katawan nya panglalaking panlalaki pero yung pananalita nya? Mas malambot pa sa aming mga babae. Pabebe.

"Still no matter what you ask to me it is still no. Wala kang ibang sagot na makukuha sa akin sa offer mo."

"Well, hear me out first. Malay mo magbago ang isip mo." This time sa sinabi ng baklang ito ay napa-focus na kami. I even opened my recording camera disguised as earings. "First, you will join us. We have this organization which your group continued to screw everything." Ah, so they are from white organization. "The higher ups took pity if we kill you all so they came into this solution to recruite you and your members. Isn't it nice?" At pumalakpak pa ang bakla.

"And what we get from them? Getting abused? Na, no-"

Isang suntok ang natanggap ni Henry dahilan para hindi nya matapos ang sasabihin nya. Kaagad din naman pinigilan ni Min at Kass si Yana para lumapit dahil handa na itong sunggaban ang kalaban.

Hindi sana susunod si Yana sa amin kaya lang nakita niyang sumenyas si Henry para sabihing huwag muna. He knew his girlfriend too well at alam nya na patay ang mga ito kay Yana mamaya. Papalutang lutangin sila ni Yana habang nakalambitay sa mga vines nito.

"I told you I won't accept a no answer. Kung sasagot ka ng no makakakuha ka sa akin ng napakalakas na sapak." Napayukom naman ako ng kamao dahil nakita ko na nagdugo ang mukha ni Henry at may dugo din sa kamao ng baklang iyon pero dinilaan nya lang ito. "Kung hindi ka papayag sa amin edi mas mabuting patayin ko na lang din kayo. Hindi ba? I mean, unahin ko kaya yung babaeng nagngangalang," And he stopped and then smiled like a devil.

"Yana."

Bigla namang kumalampag ang kaba sa dibdib ko. Hindi man nya kami nakikita pero ramdam na ramdam ko na balak talaga nya kaming patayin. His killing intent is too strong. Maybe because he killed too before coming to us.

"You won't be able to grab even a single hair on her." Henry said when a smug smile.

Jusmiyo, Henry! Nasa panganib ka na pero nagagawa mo pa rin magmayabang? I know- we know na malakas si Yana but you're in dangerous position right now!Even the two girls behind that gay had an ability. I can feel it. Hindi ko lang malaman kung ano ito.

"Well, let see. Hindi ba malapit lang ang academy ninyo dito? What about..." And then he look at the girl on his left side, "Send her a message that the love of her life is on our hand."

Pagkasabi na pagkasabi nya noon ay kaagad naman na may lumabas na dove sa harapan ng babae. She can summoned any kind of animals or just a messanger animals?

Bigla namang tumawa nang napaka-lakas si Henry kaya naman pati kami napatingin sa kanya. Minsan talaga may topak itong lalaking ito. Hindi ko nga alam kung paano ito nagustuhan ni Yana.

I also heard Yana giggled. Siguro nagkakaintindihan ang dalawa.

Kaagad naman na nagbigay ng signal sa amin si Henry kaya naman kaagad na nagproduce si Yana ng vine spike and then they used their ability and charge towards our enemy.

Nang malapit na sila Yana, Min, Kass at Mark sa tatlo ay kaagad naman na nawalan ng bisa ang invisibility pills namin pero wala nang time pa ang tatlo para umilag sa atake nila Yana kaya naman agad din silang na pinned down.

"The heck! All this time nandito kayo?!" Galit na sigaw ng bakla.

"Well, nauna pa nga kami sa inyo eh." Nakangiting sambit ni Yana at lumapit sa bakla at naglabas ng killing intent. "Parang gusto kong tanggalin yang dila at bibig mo sa ginawa mo sa boyfriend ko." At tinusok naman nya ng napakatulis nyang vines ang kamay ng bakla. "Parang gusto ko rin itong putulin. Anong karapatan mo para saktan ang boyfriend ko? Ilusyunada kang bakla ka."

"You..."

Kaagad naman akong napatingin sa babaeng nasa kanan ng bakla and I used my water to splashed it on her. Dahilan para mabitawan nya ang hawak nyang dagger.

"Aw, too bad." Kaagad din naman na inapakan ni Min ang kamay ng babaeng naglabas ng dagger. "Anong akala mo sa amin hindi prepared?"

Feeling mo naman Min. Hindi ka naman talaga prepared eh.

Ipinarating ko sa kanya iyon at sinamaan nya naman ako ng tingin and I just giggled.

"Wala ka bang balak pakawalan ako dito?" Dinig kong sambit ni Henry at napatingin ako sa kanya.

"Just sit and watch them torturing our dear enemies." Nakangiti kong sabi.

"At least put this rope away from my body." He said.

I just give him a small laugh and naglakad na rin ako papalapit sa kanya. Tinanggal ko ang pagkakatali nya sa upuan pati na rin sa wrist nya at sa paa nya. Tumayo sya at hinimas himas ang kanyang kanang pulsuhan.

"Mas inuna pa ata ng girlfriend ko ang parusahan ang kalaban kesa sa palayain ako sa upuan na iyon."

Mahina naman akong natawa, "Sus, kanina pa yan nagtitimpi. Anong akala mo pag nagwala yan eh mananahimik yan?"

Natawa naman ng mahina si Henry. "Sabagay tama ka."

Tiningnan naming dalawa kung paano i-torture ng mga kaibigan namin yung tatlo. May vines sa kamay at paa nilang tatlo at nakalutang din sila ng patiwarik. May mga tumutulong dugo din galing sa mga sugat na natamo nila sa atake nila Yana.

Still, suprise attack is the best.

"Oo nga pala, Henry." Napatingin ako sa kanya at saka naman sya tumingin sa akin.

"What?"

"Asan ang letter na galing kay Mister President?"

Natawa naman sya ng mahina, "Noong naramdaman mo na may mali ay tinago ko na ito sa secret compartment ng kotse natin. Hindi iyon alam ng lalaking driver natin kanina dahil hindi naman sya ang driver natin. Naka-leave ang driver natin at hindi alam ni Miss Raquel na lalabas tayo ng school."

Nanlaki naman ang mga mata ko, "Then, paano tayo nakakuha ng concent?"

"Someone gave it to us. They calculate everything but they missed. You know, we have this ability."

Tumango naman ako. "Guys, let's go. We have to go back na. Baka magalit si Miss Raquel sa atin. We still have to follow the academy's rule after all."

"And iiwan natin ito dito, sis in law?"

I gave them a sweet smile, "Do as you wish."

Nang sabihin ko iyon ay kaagad naman silang nawala sa paningin ko. Syempre, the section E finally have an improvement. We now have a special necklace which is kayang mag-trap ng isang living organism. Hindi ito gagana sa aming mga taga Mint Academy at sa may mga mabubuting puso pero kung sa mga kagaya nila na marami nang napatay, immidiately they will trap inside the necklace.

Nang makabalik kami sa school ay agad kaming dumeretso sa office ni Miss Raquel at doon naman namin sinabi lahat ng nangyari. She gave us and earful word of wisdom na tinatawag na sermon. But still, in the end, she forgave us. Hindi naman daw kasi namin kasalanan and she even blamed herself for not noticing the letter that sent to her and gave an approval.

Doon din kasi namin nalaman na may magic ang letter na iyon kaya naman hindi kaagad nabasa ni Miss Raquel ang totoong laman nito. Itinago nila ang laman ng sulat kaya naman ang nabasa ni Miss Raquel ay fake.

"Nakakapagoood!" Sambit ni Mark at agad naman na humiga.

Tumabi naman sa kanya si Kass at umusog si Mark saka ginawang unan ang hita ni Kass. Si Min at Jullia naman nagpunta sa paliguan at si Yana at Henry naman ay naka-upo sa couch habang nakaakbay si Henry kay Yana.

"Please lang, if ganyan din naman ang magiging posisyon nyo aalis na lang ako dito." Sambit ko sa kanila.

Nagkatinginan naman sila at saka nagsitawanan. I know na alam nila na nagbibiro lang ako. Nang makalipas ang ilang minuto ay may kumatok sa pinto ng dorm namin at pagbukas ko ng pinto ay kaagad naman namin nakita ang isang babae and based sa badge nya she's a class A student.

"Yes?" I aksed.

"Ah, this." And she gave us the letter. "Pinapabigay po ni manong guard."

Ah, she's a freshman.

I smiled, "Thank you."

"Yo-you're always welcome." At tumakbo na papalayo.

"Hala, sis in law inano mo yung bata?"

Napalingon naman ako sa kaibigan ko, "Mukha ba akong may ginawa sa kanya?" Taas kilay ko namang tanong.

Umiling si Min, "Wala pero feeling ko siguro dahil nakakatakot at nakaka-intimidate yang mukha mo."

Huh? Ano raw?

"Ewan ko sa inyo. Ako naman ang maliligo." At hinagis ko sa table namin ang sulat na galing kay Mister President.