CHAPTER 7: THE RIDDLES

1529 Words
Maaga kaming nagising dahil may mga kanya kanya din naman kaming dapat gawin. Need namin ma-update sa nangyayari sa bansa. "So, you mean na may nagpapabigay nito sa atin?" Tanong ni Yana kay Henry at tumango naman si Henry at Mark. "And isang student sa academy natin ang nagbigay nito sa inyo?" Kass added and both Henry and Mark nodded their head again. "Yes, hindi namin kilala ang babae pero based sa badge nya isa syang senior student. To think na alam nya rin ang paliko liko sa academy, maybe, taga-dito talaga siya." Henry said at napatingin naman kami sa kanya. Ibinalik ko ang tingin ko sa papel na nasa coffee table namin. This is not the first time nor second time na may nagpapadala ng sulat sa amin but asking for a senior student to give this letter to us, maybe it has something. "Ah, buti na lang single ako." Dinig kong sambit ni Min at bumuntong hininga. "I agree, these possessive girlfriend really..." "Shut up," Sambit ni Kass at sinamaan ng tingin si Jullia at Min kaya naman natawa ang dalawa. "Kayo talaga pag nakahanap kayo ng katapat, naku, lagot talaga kayo sa akin." Pagbabanta pa ni Kass. Jullia and Min just give her a smirk. Alam naman kasi namin na hindi naman talaga makakahanap ang dalawang ito ng lalaking para talaga sa kanila. I mean, mahihirapan sila since I can feel na hindi pa naman talaga sila nakaka-move on kila Ruzzel at Jullian. "Tama na nga yan." Saway ko at kinuha ko ang papel. Kumunot naman ang noo ko nang makita ko na may mga naka-print na letter doon at naka-italic ito. To think na hindi ito hard written I'm sure these letter won't give us a good thing. "A riddle." I said and then sighed. "It's what written in this letter. And obviously, it's from the organization." Dagdag ko pa. I conclude na galing ito sa organization dahil obviously nandoon ang mark nila. Tunay man o hindi na galing itong letter na ito sa organization walaitong magandang ibibigay sa amin. Kumunot naman ang noo ni Henry at saka ito binasa sa amin. I can bring a smile to your face, A tear to your eye, or even thought to your mind. What am I? Natahimik kami at nagkatinginan nang matapos ni Henry basahin ang riddle. "Wala na?" Nagtatakang tanong ni Min. Yana snorted, "Wow, Min, parang gusto mo pa ng marami ah." Itinaas naman ni Min ang kanyang dalawang kamay na parang sumusuko sa pulis, "That is not what I mean. What I mean is, you know, organization likes to torture our minds. Kapag naiisip ko sila feeling ko mawawala na ako sa katinuan ko." Hindi naman ako nagsalita. Kahit naman ako, feeling ko rin mawawala na ako sa katinuan ko dahil sa nangyayari sa mundo ngayon. Ang gusto ko lang naman ay mamuhay nang maayos. Hindi ko naman akalain na ganito pala ang mangyayari sa akin, I don't know that behind this glorious possition is an increadible enemy to face. "Don't fight, please." sabi ko naman at napahawak sa ulo ko, "Ah, sagutan na lang natin to." "What the-" Biglang sambit ni Henry kaya naman napatingin kami sa kanya, "The riddle has changed." "Read it." Sambit naman ni Mark. A man was driving a black track. His lights were not on. The mood was not out. A lady was crossing the street. How did the man see her? Hindi pa man kami nakakapag isip ng sasagot sa riddle na iyon napasinghap na naman si Henry but this time kasama si Yanna dahil nakatingin din siya sa papel. "Oh my gosh, is this some kind of magical paper?" Hindi makapaniwalang kumento ni Yana. I am not alive, but I grow; I don't have lungs, but I need air; I don't have mouth, but water kills me; What am I? Pag-basa ulit ni Henry. Naghintay ulit kami ng susunod na babasahin ni Henry, "That's the last riddle. The paper turned into completly blank." He said. Kumunot naman ang noo ko at inilapag ni Henry ang papel sa coffee table at doon namin nakita na blanko na nga ang papel. "This is your fault." Yana joked at Min. Napanganga naman si Min, "Aba, malay ko bang magkakatotoo ang sasabihin ko di ba?" Napangisi naman kami, "Min and her mouth." I commented at napa-pout naman siya kaya natawa kami. "Fine, sorry. Hindi na ako magsasalita ng ganoon sa susunod." She said but then she talked again, "Ah, no. Magsasalita pa rin ako pero babawasan ko na lang." Naiiling kaming nakangiti kay Min habang nakatingin kami sa kanya and she just give us a smug look. Hindi ko talag alam kung paano ko naging kaibigan itong mga ito pero masaya ako sa tabi nila. "Now, let's focus on solving these damn riddles." Sambit naman ni Henry and we all fell silent. "Kass, can put those words into your monitor? Para naman makita natin ang mga clues." I said and she nodded her head. After a few minutes nagkaroon na sa harapan namin ng isang hologram at doon nakapaskil ang tatlong riddles. Ibang klase talaga itong ability ni Kass, so useful. Paulit ulit kong binasa ang mga riddle pero wala pa ring pumapasok sa isip ko. Ah, why do I sucks with this kind of thing? Gusto ko rin ma-gets ang mga ito pero yung utak ko hindi sila tinatanggap. Nakakaiyak. "I know the answer on the first riddle." Agad naman na sabi ni Henry kaya naman naghintay kami ng isasagot nya. "It's a baby." Napatayo naman si Min. "A baby? Don't tell me may balak silang gawin sa mga sanggol?" bumundol naman ang kaba sa dibdib ko. No, they're too innocent para madamay sa ganito. Hindi ako papayag. "Maybe. Hindi natin alam." Sabi naman ni Yana na parang napaisip din. "Pero what if these riddle will lead us to somewhere? or something?" Nag aalala nyang dagdag. "It sure, it is. The third riddle is fire." Mark intervined at napanganga naman kami. "Baby and fire. Don't tell me may balak silang sunugin ang isang or mahigit pang baby?" Kitang kita ang takot sa mukha ni Jullia. "Oh gosh! What would I do?" Naiiyak nyang dagdag, "Mom said she's going to gave birth this month!" She exclaimed. Napakagat naman kami ng labi. Hindi ko or should I say namin alam ang sasabihin sa kanya. Hindi namin alam kung ano ang gagawin if ever na mangyari yun. "They're too heartless if they involve those cute little angle. They're too innocent for them to become a sacrifice." Dinig ko namang sambit ni Yana. "The second riddle answer is bright, sunny day." Kass intervined and we all fell silent once again. Mahina akong natawa, "Ah, I feel like stupid for this." Hindi ko man lang magawang sumagot ng kahit na isa. Hindi ko naman alam kung paano nila iyon nasagutan. "I felt it too." Yana added. The three of us- Yana, Min, and I sighed in disappointment to ourselves. Nakita ko namang niyakap ni Henry si Yana mula sa ligod. I feel like I want to seperate these two. I mean, nakakainggit. Sana nandito din si Marvin. "These three, no matter what it looks it's connected to each other." Bigla namang sabi ni Kass kaya napatingin kami. "Huh? Three? Kami ba nila Yana at Kesh?" Taas kilay na sabi ni Min. Tumaas din naman ang kilay ni Kass sa sinabi ni Min, "Baliw, hindi kayo. Yung tatlong riddle." Natawa naman kami dahil sa kalutangan ni Min. Nasaan ba ang utak ng isang ito? "I think hindi talaga baby ang tinutukoy nila dito." This time kay Jullia naman kami napatingin. "Look, if baby ang tinutukoy nila hindi fire ang gagamitin nila." She added. She had a point. If it really is a baby then fire is too much. "What if baby means child?" Tanong sa amin ni Kass and lumabas naman sa hologram ang naunang letter, "Di ba sabi sa unang letter ng organization na isa sa papasabugin nila ang children's playground?" Para akong binuhusa ng tubig sa sinabi ni Kass at parang nawala lahat ng dugo ko sa katawan. No, don't tell me they're going to kill those children? "And the fire that it said in the riddle means..." Jullia didn't finished her sentence I am the one who finished it. "Bomb." "And the second riddle meaning is it will happen in day time!" Min exclaimed. Feeling ko may something, may nakakalimutan ba kami? May hindi ba kami nasagutan? I have this weird feeling na may kakaiba. Tiningnan ko ang papel at kinuha ko naman ito. My brow furrowed when I saw something that makes me feel strange. "There's still one hidden riddle." I said and I felt their eyes on me. "At the back of the paper, there's a strange color and when you put it on the light it said: From the chain seat I see a desert and an elaborate jungle. In the desert I see monuments built by the hands of one person and the jungle I see a contraption for monkeys and an easy way to the ground. Where am I?" Napagasp naman sila. Oh gosh. This is bad.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD