“คนนี้เป็นป๊ะป๋าของตาหวานค่ะ”
“แต่หม่ามี้บอกหนูว่าป๊ะป๋าไปฉะหวันแล้วนี่คะ”
แสนกล้ามองหน้าคนที่กุเรื่องโกหกด้วยสายตาดุ
“หม่ามี้โกหกค่ะ ที่จริงป๊ะป๋าของตาหวานยังไม่ได้ไปสวรรค์ ป๊ะป๋าแค่ไปทำงานไกล ๆ มาหาเราไม่ได้ แต่ตอนนี้ป๊ะป๋าไม่ได้ไปทำงานแล้ว ป๊ะป๋าก็เลยกลับมาหาเราค่ะ”
“คนโกหกไม่น่ายัก คนโกหกต้องโดนทำโทษ หม่ามี้รู้ใช่ไหมคะว่าคนโกหกต้องโดนทำโทษยังไง”
“รู้ค่ะ”
กมลฉัตรวางลูกสาวลง ให้ตาหวานยืนบนพื้น แล้วเธอก็เดินไปหันหน้าเข้ามุมของร้าน โดยมีตาหวานเดินตามไปคุม เด็กหญิงตัวน้อยยืนกอดอกอยู่ข้างหลัง
แสนกล้ามองคนที่ถูกทำโทษอย่างขบขัน ไงล่ะ... ชอบโกหกดีนัก โดนลูกทำโทษเลย สมน้ำหน้า
“ตาหวานครับ แล้ว... ป๊ะป๋าต้องโดนลงโทษด้วยไหมครับ”
ตาหวานหันไปมองหน้าคนแปลกหน้า ถึงหม่ามี้จะบอกว่าเขาคือป๊ะป๋าของเธอ แต่ตาหวานไม่คุ้นเคยกับเขา เด็กหญิงจึงไม่ตอบคำถามของเขา เธอขยับเข้าไปกอดขาหม่ามี้แล้วบอก
“หม่ามี
