สิ้นคำพูดของไคลน์ มนสิการเหยียดยิ้มหยันใส่อีกฝ่าย หยาดน้ำตาของความคับแค้นใจรินไหลลงมาอย่างห้ามไม่อยู่ เธอมองเขาด้วยความรู้สึกสะใจว่าอย่างน้อยไคลน์ก็ต้องทรมานไม่ต่างจากเธอหากเขายังคงมุ่งมั่นที่จะยึดจับเธอให้เข้าไปอยู่ในกรงขังของเขา
“มันเรื่องของคุณ! คุณจะรู้สึกจะเป็นจะตายก็เรื่องของคุณ”
มนสิการตะโกนใส่หน้าไคลน์อย่างไม่แยแส เขาจะทรมาน จะเป็นจะตายก็สมควรแล้ว!
มันไม่ถึงเสี้ยวที่เขาทำกับเธอเลยแม้แต่น้อย!
“คุณทำตัวเองทั้งหมด! ทำมันขึ้นมาเองทั้งหมด! คุณจะโทษฉันไม่ได้!”
หญิงสาวตะโกนใส่หน้าไคลน์ ทว่าแทนที่ไคลน์จะปล่อยเธอไป เขากลับมองเธอด้วยสายตากราดเกรี้ยว แล้วจากนั้นจึงเปลี่ยนสายตาเป็นกวาดมองเธอไปทั้งตัว
“แต่ฉันระบายมันกับเธอได้นี่!”
มนสิการสั่นสะท้านกับดวงตาของเขา “คุณคิดจะทำอะไร!”
เธอแหวเสียงดังลั่น พยายามสลัดข้อมือให้หลุดจากอุ้งมือแข็งแกร่งของไคลน์ แต่แทนที่เขาจะปล่อย ไคลน์กลับกระชา
