“ปอย พี่คิดถึงปอย” มือหนาจับหมับเข้าที่ข้อมือของเธอ ปุณณดาตกใจและดึงมือกลับทันทีทำให้มือของเขาตกลงอยู่ข้างลำตัวทันที
“พี่ขอโทษ” เขายังคงหลับตาสนิทแต่กลีบปากสีซีดยังคงขยับพูดไปมา ปุณณดาค่อยโล่งใจเมื่อคิดว่าชายหนุ่มคงละเมอจริงๆ หญิงสาวไล่เช็ดลงมาที่แขนทั้งสองข้างและลำตัว ทันทีที่เปิดเสื้อขึ้นอย่างถือวิสาสะหน้าท้องยังคงอัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อซิกแพคแปดลอน นี่คงยังเป็นสิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนไป ปุณณดาหน้าร้อนผ่าวแม้ว่าจะห่างหายจากนรวีร์มาปีกว่าๆ แต่ทุกครั้งที่นึกถึงบทรักรวมถึงกิจกรรมที่ได้ร่วมกันทำ เธอก็รู้สึกใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมาทันที หญิงสาวรีบวางผ้าลงในอ่างแก้วรวบรวมสติตัวเองก่อนจะรีบออกห่างจากคนที่มีอิทธิพลต่อความรู้สึกให้เร็วที่สุด เธอหายไปในห้องน้ำหลายนาทีก่อนจะออกมาพบว่าสมาร์ทโฟนเครื่องของเขากำลังแผดเสียงร้องเรียกเจ้าของ เห็นว่าชายหนุ่มยังคงหลับสนิทไม่รับรู้เรื่องราวเธอเลยหยิบขึ้นมาดูแล้วก
