“เราไปกินร้านอื่นก็ได้นะปอย มีร้านอร่อย ๆ อีกหลายร้านเลย" แต่ดูเหมือนพวกเขาจะช้าไปเสียแล้ว เมื่อนรวีร์และพิยดาเดินตรงมาหาคนทั้งคู่
“สวัสดีครับคุณแม่"
ปัฐน์ไม่สามารถทำเมินเฉยได้ แม้ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและนรวีร์จะจบไปแล้ว แต่สำหรับมารดาของชายหนุ่มนั้นถือว่าเป็นคนละคนกัน แม้ลึก ๆ ปัฐน์จะไม่ชอบใจที่คุณหญิงพนิดาไม่เคยให้ค่ากับปุณณดาก็ตาม
“สวัสดีจ้ะปัฐน์ สบายดีใช่ไหมลูก"
คำทักทายที่ดูเป็นกันเองทำเอาปุณณดาถึงกับหายใจติดขัด เธอที่เป็นสะใภ้ยังไม่เคยได้รับการต้อนรับแบบนี้ ถึงแม้ว่าบางครั้งจะบังเอิญเจอกันแบบหัวไหล่จะชนกัน แต่เธอก็ถูกมองเป็นเพียงอากาศธาตุเท่านั้น
“สบายดีครับ" เขาตอบ ก่อนจะปรายตามองคนข้างกายด้วยความเป็นห่วง
“เป็นยังไงบ้าง แพ้ท้องมากไหม แล้วนี่กี่เดือนแล้วจ๊ะ”
ทั้งปัฐน์และปุณณดาคิดว่าตัวเองหูฝาดไป เมื่อคำถามห่วงใยสายตาอบอุ่นถูกส่งมายังหญิงสาว ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นคนที่พวกเข
