โรงพยาบาล xx
“กินหลายๆ คำหน่อยนะย่า จะได้ดีขึ้นเร็วๆ” พูดขณะที่กำลังป้อนข้าวต้อนเช้าให้กับย่า
“อืม ไม่อร่อย” หญิงชราส่ายหน้าพร้อมเบือนหนี เหมือนบอกไปในตัวว่าเบื่อแล้ว ไม่อยากกินต่อ
“กินแต่อาหารจืดๆ ของโรงพยาบาล คงจะเบื่อแล้วมั้งคะ” พี่วาดพยาบาลพิเศษที่มาดูแลย่าของมะปรางพูดขึ้น ทำให้มะปรางนั้นถอนหายใจก่อนจะวางถาดข้าวต้มลง และมองผู้เป็นย่าอย่างเงียบๆ
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ปรางจะตื่นเช้าๆ แล้วทำข้าวต้มหมูมาให้นะย่า รสชาติคงดีกว่านี้”
ไม่ใช่ว่าที่ผ่านมาไม่อยากทำให้กินหรอกนะ แต่กลัวว่ารสชาติมันจะไม่ดีต่อสุขภาพ ไม่เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่เพิ่งผ่าตัดมา
เธอกลัวว่าถ้าทำมาให้กินแล้วมันจะแสลง เพราะต่อให้จะถามหมอหรือพยาบาลแล้ว เธอก็ยังไม่วางใจอยู่ดี กลัวว่าย่าจะเป็นอะไรแทรกซ้อนไปมากกว่านี้
"กลับบ้าน อยากกลับบ้าน"
"อดทนหน่อยนะย่า เดี๋ยวก็ได้กลับแล้ว หมอขอดูอาการต่ออีกหน่อย" มะปรางพูดปลอบใจย่าของต
