“เฟิร์นช่วยถอดเสื้อให้พี่หน่อย พี่ถอดไม่ได้”
เมื่อเธอเดินออกไปหน้าห้อง ปรากฏว่าที่แผล มีเลือดไหลปริออกมาจนซึมทะลุแขนเสื้อจนเธอนึกเป็นห่วงเขา
“ทำไมเลือดซึมออกมาค่ะ หมอบอกแล้วว่าอย่าใช้แขนข้างนี้เยอะ”
เธอดุเขาเสียงเข้ม เหมือนว่าเขาจะดื้อยิ่งกว่าเด็กเสียอีก
“ก็พี่ไม่อยากรบกวนเฟิร์นนี่นา เลยลองถอดเสื้อเองดูก่อน แต่ก็เป็นอย่างที่เห็น”
เขาพูดเสียงอ่อย เพราะกลัวเธอดุ แต่สภาพเขาคือกระดุมมีร่องรอยหลุดลุ่ยออกมา 3-4 เม็ดบนโชว์รอยสักบนแผงออกอย่างเซ็กซี่ ถ้าไม่คิดว่าเขาเจ็บแผล เธอคิดว่สเขามาอ่อยเธอแน่นอน ยอมรับเลยว่ามันทำให้เธอหายใจติดขัด เธอเอื้อมมือไปถอดกระดุมให้เขา
“เฟิร์นครับ ทำไมมือสั่นจัง”
เขาเย้าเธอ เพราะมือเธอสั่นไปหมด นอกจากมือสั่น เขายังรู้สึกว่าเธอตัวสั่นด้วย เพชรใช้มือช่วยเกี่ยวผมให้เธอพร้อมทั้งจับคางเธอขึ้นมาสบตา ดวงตากลมของเธอมีแววสั่นระริก
“พะ พี่เพชร มืออย่าซนซิค่ะ เฟิร์น
