“ไหนดูสิ ก็สวยดี” อภินันท์รับพวงกุญแจจากมือน้อย ก่อนจะอุ้มร่างเล็กขึ้นสู่อ้อมแขนร่างสูงวัยหนุ่มน้อยอายุ 15 ปี มองพวงกุญแจยิ้มๆ
“แค่สวยดีหรือคะ พี่ใหญ่ไม่ชอบหรือคะ”
เด็กหญิงตัวน้อยถามด้วยความสงสัย
“ก็ชอบนะ แต่พี่คงไม่ใช้หรอก มันเป็นของผู้หญิงมากกว่าที่ผู้ชายจะใช้” อภินันท์บอกเด็กหญิงตามตรงเพราะเขาเป็นคนพูดตรงๆ ตั้งแต่เด็ก
เด็กหญิงนิรดาร้องไห้โยเยเพราะเขาบอกว่าจะไม่ใช้มัน อภินันท์มองร่างเล็กในอ้อมแขนที่อุ้มอยู่อย่างตกใจ เป็นจังหวะที่นิรชาและอภิรักษ์ที่วิ่งเล่นกันอยู่ได้ยินเสียงจึงมาดูว่าเด็กหญิงตัวน้อยขี้แยเป็นอะไรอีกถึงได้ร้องเสียงดัง
“น้องหนูเป็นอะไร พี่ใหญ่แกล้งน้องหนูเหรอคะ”
นิรชาถามอย่างอภินันท์ตกใจ
ร่างสูงของอภินันท์ในวัยหนุ่มน้อยวางร่างเด็กขี้แยลงด้วยความรำคาญนิดๆ ยัยจืดที่เธอชอบเรียก ร้องไห้อีกแล้ว
“พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย อยู่ดีๆ ก็ร้อง”
อภินันท์ส่ายหน้าไปมา เอือมระอาเด็
